The Possessive MAFIA BOSS

Chapter 27 :Ang pagkikita

Dito na naman ako sa bahay nag lilinis nako namang batang to, nasa kapatid ko nakipag laro sa kanya, I satyed him for one night yung anak ko sa kapatid ko, minsan lang sila nagkikita ng tita niya so okay narin yun para makaoag bonding. Dalawang araa na nakalipas di ko parin maalis sa isipan ang mukha ni Charles, mas gumwapo siya, mas tumaas ang hight, tapos naging masculine na siya, bakit ko pa ba siya iniisip, makalinis na nga lang.

Sabagay wala namang mga tao at di naman binabasa ang isip ko so why not?
Alam kung nakakaloka na ito, musta na kaya siya, sila pa ba ng asawa niya, pero kung ganon eh kung di na ano pa ba ang pakialam ko.

Tupakin palagi si Charles, nakakadismayado kasi parang walang emotion sa anak niya tang ina kasi eh, pero di naman niya alam, kahit na gagawin ko ang lahat di lang niya makuha ang anak ko.

Habang naglilinis ako, may kumatok sa pinto.

"Sino yan?" Walang response baka sila na siguro yung anak ko at kapatid ko pero bakit maaga dapat gabi pa sila dito pupunta.

Ah baka sila na talaga. "Hello"

Pagkakita ko sa harapan ko bumungat sa akin si Charles!

"What you doing here" Agad ko sanang isasara ang pinto pero pinigilan niya ako malakas siya kaysa sa akin, kaya di ako makagalaw, ng naitulak niya ang pinto agad siyang pumasok.

"Hoy! Anong ginagawa mo dito! Alam mo bang bawal ang ginagawa mo! Tatawag ako ng police kung di kapa aalis"

Pahakbang ng pahakbang siya papalapit sa akin. Kinakabahan ako baka anong gawin niya sa akin yung mga mata niya walang emotion nakakatitig lang sa akin.

" anong gagawin mo? Hoy dyan kalang! Hoy! Huwag kang lalapit"

Na trap na ako sa corner at di na ako maka alis paano nato tang ina tulong! Ano bang problema niya!

"Ano bang problema mo! Bawa--" Di na ako nakapagtapos ng salita agad niya akon hinalikan ng madiin ng madiin, pumapalag ako kaso binuhat niya ako at napunta na ako sa sofa!

"Hoy! Bitawan moko! Pakawalan moko!" Pumapaibabaw siya sa akin at niyakap niya ako ng mahigpit.

"Bitawan moko Charles!" Dumistansya ako sa kanya pero malakas ang lalaking to tang ina di ako makalabas sa bisig niya sa higpit ng pagkahawak at yakap niya sa akin.

"Dumating ka, dumating ka miss na miss na kita"

"Bitawan moko! Anong pinagsasabi mo? Please may asawa kana Charles huwag mo na akong gagambalain pa! May anak na ako! Masaya na ang buhay ko"

"Kaninong anak sinong ama ng bata ako ba? Sagutin mo ako, ako ba!"

"Hi-hi-hindi ikaw"

"Alam ko nagsisinungaling ka, alam ko sabihin mo sa akin babygirl"

"Charles stop, di na tayo mga bata!" Pilit ko na e-change topic ang pag-uusapan namin hanggang sa kinabahan ako sa tinanong niya.

"Rose, sabihin mo sa akin ang totoo! Anak ko ba ang anak mo! Ako ba ang ama?"

"Hindi ikaw ang ama Charles!" Mas gumuho parin yung mundo di ko talaga makapaniwala na hindi niya talaga nalaman ang anak niya o di man lang naisip na may nangyrai bago siya nagpakasal tapos ngayon si man lang niya naisip yun?

"Si Rence ba?" Ang sarap niyang suntukin sa mukha, kahit minsan di siya nag bago umiiral parin ang pagka seloso niya.

Malungkot na tuno ni Charles. Bakit ako nasasaktan bakit mabilis pa din yung tibok ng puso ko pag nakikita ko siya, bakit ko pa ba mahal ang lalaking ito na di man lang ako halos ipaglaban.

"Oo, please lang umalis kana! Ayaw ko na ng gulo!" Tinulak ko siya at pinapaalis.

"Huwag na huwag ka ng babalik!" Sinara ko agad ang pinto.

At dun ko binuhos ang sakit na nararamdaman ko para sa kanya.

Mahal ko parin siya pero lahat na nangyari hindi na tama.