The Possessive MAFIA BOSS

Chapter 28: PLEASE LET ME LOVE YOU AGAIN

Naglalakad ako sa opisina ng kapatid ko, baka di pa yun kumakain, isinama ko nalang ang anak ko kay maglalaro daw siya sa park tapos malapit naman ang opisina ng kapatid ko baka di pa yun kumakain nag alala lang ako. 

" Mommy?" 

" Yes, baby?"

" saan tayo pupunta?"

" we will let your tita taste the lunch we make"

" yes, so makikita natin si tita?"

" yes baby"

Papasok na kami ng elevator ng pagbukas nakita ko si Charles nagulat ang mga mata namin pagkatagpo. Agad tumakbo ang anak ko, sa loob ng elevator wala akong choice kundi sundan ang anak ko, nakapasok na ako sa elevator ng anak ko kasama ni Charles ang ama ng anak ko. 

Ang kulit ng anak ko pero wala akong magagawa katulad talaga siya ng ama niya halos mukha ng anak ko kamukha niya.

" What is your name baby?"

tanong niya sa anak ko, kinakabahan ako.

"Please do not talk to strangers baby okay?"

agad kung sinabihan ang anak ko.

" I am Gabriel  junior"

Potcha na bakit ba ang tagal ng elevator agad itong nag stop at na trap na kami sa loob wait anong nangyari?

" Mommy natatakot ako"

" shhhh.. its okay baby nandito lang ako"

Agad akong niyakap ang anko ko walang ilaw kaya kinapkap ko nalang ang pader. Okay lang baya kaya din si Charles? bakit ba ako nagalala? dahil sa kanya nandito kami ng anak ko.

" baby? saan ka?" Kinapkap ko ulit ang bawat sulok sa wala akong makita hanggang may katawan agad kung niyakap ko ito.

" huwag kang mag alala baby nandito na ako"

" So baby mo na din ako?" Wait nagulat ako ang boses narinig ko si Charles pala.

" Hindi! nasaan si Charles?"

" Ako or anak natin?" nagulat ako alam ba niya or di deny lang talaga ba niya pero nasaan na ang anak ko

" nasaan na nga siya!" Sinigawan ko si Charles na parang susuntukin ko siya bakit ba ako umaasta ng ganito .

" Mommy I am here, this scary guy carry me"

" Are you afraid baby?" sa pag-alala ko sa anak ko, ayaw ko siyang makita niya ang anak ko o lumapit pa siya sa anak ko. 

" no actual mommy, he is nice he gives me a lollipop to be not afraid"

" Say thank you and come here to mommy"

" No it's okay Rose, he is fine and comes with me"

" why should I?"

" Mommy come here"

Kinakapkap ko nanaman sila at sa tingin ko sila. Kaya napa singhap nalang ako ng hinila ako ni Charles, nagulat ako at niyakap ako dala dala ang anak namin. bakit ako naiiyak? bakit ba ang nararamdaman ko? mahal ko si Charles pero natatakot na akong tanggapin siya sa buhay ko mali tung ginagawa namin. May asawa na siya at kailnagan na akong dumistansya pero bakit di ko magawa?

Agad ko niyakap si Charles ng mahigpit di ko nalang inamba kung nagulat ba siya basta niyakap ko siya. 

" Mommy? bumalik na yung ilaw!" Tinulak ko agad si Charles at binaba niya ang anak niya

" Mommy, thank you Mr?"

" You can call me Tito Charles okay?"

" Can I call you daddy?" nagulat ako nautal

" baby he is not your father"

"It's okay Baby Charles you can call me daddy okay?" 

" Are you crazy? di mo siya anak?"

" kung ano ng gusto ng bata yun ang mahalaga"

" Mommy I am so hungry."

"Uuwi na tayo baby para kakain,ihahatid muna natin itong pagkain okay?"

" kakain tayo may malapit lang na restaurant dito"

"  Really daddy?"

" No huwag na ako magluluto"

" then gusto mo sa bahay ko?" Nagulat ako sa sinabi niya

" NO! We are okay"

" Mommy please gusto ko kumain din ng Japanese food"

" okay fine"

" let us go baby girl?"

" tigiltigilan moko charles nandito ang anak ko"

" anak natin" Bakit ba ako kinkilig? Charles! tumigil ka!