Irondad // Peter Parker + Tony Stark

25. Bölüm

NABER? Uzun zaman oldu. İçimde bir boşluk var ve umarım dolar. Şimdi doldurucam inşallah. İyi okumalar :*

------

  Gözleri şeytanlıkla parlıyordu. Doğruldu. Evindeydi, bunu hissedebiliyordu. Sağ tarafına döndüğünde gözüne çarpan ilk şey o sembol oldu. Daha önce ondan nefret ediyordu. Neden ki? Çok güzel gözüküyordu.

  Yan odadan gelen seslere bakılırsa olay çıkmıştı. Kaos, en sevdiği, kapıya yaklaştı.

  Natasha Romanoff ve bir HYDRA'lı ajan kavgaya başlamıştı bile. Ezik, diye düşündü, adam çok kötü dövüşüyordu. Böyle giderse Romanoff kızı onu yerle bir ederdi. Müdahale etmesi gerekiyordu.

"Geri çekil Romanoff."

  Natasha duyduğu buz gibi, ama tanıdık sesle bir saniyeliğine dondu kaldı. Dövüştüğü ajanı duvara ittirdikten -ve tabii ki bayıldığından emin olduktan- sonra arkasını döndü. Doğru duymuştu, karşısındaki Peter'di.

"Peter?"

"Romanoff."

"Neden öyle söyledi- hey öyle bakma!"

"Defol Romanoff."

"Kelimelerine dikkat et genç adam. Tony ve diğeri nerede?"

"Umrumda değil."

"Bekle biraz... Sen yoksa-"

  Natasha anlamıştı. Dehşet içinde Peter'in gözlerinin içine baktı. Evet, görebiliyordu. Bu, saf nefretti.

"Peter kendine gel! Sen Örümcek Adam'sın. Bir katil değil. At onları zihninden."

"İstemiyorum. İyi insan olmak zor. Özgürlük varken neden uğraşayım ki?"

"Bu- bu sen değilsin."

"Kes sesini. Defolman için üç saniyen var. Üç dediğimde dövüşür ve seni öldürürüm. 1, 2, 3. Peki, gel buraya seni çakma kızıl."

  Natasha ne olduğunu bile anlayamadan Peter ile kavga etmeye başlamışlardı. Onun bu halini gören herkes önceden acıdığı için dövüşemiyor gibi yaptığını düşünürdü. Belki de öyle yapıyordu.

"Peter... Yerinde... Dur..."

"Hah, geçen sefer nasıl anlımı morarttın anlamıyorum. Flash Thompson ile dövüşsem senden uzun dayanır."

"Bir de dalga geçiyorsun ha?"

  Natasha buradan sağ çıkamayacağını sezmişti. Normalde bir orduyu bile kendi başına yere serebilecek iken, Peter'a karşı koyamıyordu. -o kadar iyi düşünün yane-

  Peter'i kenara ittirdi ve üzerine bir masa fırlattı. Peter'in sendelemesini fırsat bilip dışarı fırladı. Kapıyı çarpıp üzerindeki anahtarla kilitledi. Sonra son hızla koşup diğerlerini uyarmaya gitti. 

  Peter sandalyeyi tek eliyle kaldırıp odanın diğer ucuna fırlattı. Demek Romanoff kızı kovalamaca istiyordu. Peter bu isteğini yerine getirecekti. Memnuniyetle.

  Natasha ise telefonundan ilk çıkan kişiyi arıyordu. Steve'i gördü aramaya bastı. İki saniye sonra telefon açıldı. Steve'e fırsat bırakmadan kendisi konuşmaya başladı.

"Steve! Steve, Peter-"

"Ne oldu Peter'a?"

"Peter ele geçiri-l ge-çiril... PETER ELE GEÇİRİLDİ!"

   Koşmaktan nefes nefese kalmıştı. Soluklanmak için biraz mola verdi. Elini göğsüne koyup normalden belki de on bin kat hızlı atan kalbini dinledi. Steve ise ilk şokunu atlatmış, konuşmaya çalışıyordu.