"Did you say thank you to Tito Sam?"
"Yes Mommy. He also give me his Big Dinosaur Toy but I know you will get mad ."
Narinig ko pang tawanan mula sa porch side nang bahay.
Katatapos ko lang kasi maligo and natawagan ko na rin si Doc Spencer . Buti na lang daw may nag signed na nang proposal ko. Tinawagan daw kasi ni Doc Clara yung mga panel. Ganito ako kalakas pagdating kay Doc Clara, akala ko nga pagagalitan nya ako pero wala man lang akong na received na tawag mula dito.
Hindi ko alam kong kakabahan ba ako sa pagiging tahimik ni Doc clara o ikakasaya ko yun. Lage pala itong nagtatanong kay James sa mga pinanggagawa ko sa buhay kahit nasa London pa ito ngayon. Ang dami nyang sources and she's not even bothering asking me why. Hindi ko alam kong ano yung ipapaliwanag ko sa mentor ko kapag kaharap ko na sya.
"Mamu!Look I have my new Bunny" bungad sakin ni Davi medyo nagulat pa ako dahil nandito sila lahat including kuya Sam and Dianna, of course Mom and Dad na nakipagtawanan dahil sa ka cute'tan ni Davi.
Pati na rin itong mga kaibigan kong mga nilalang. Anu na naman kaya mga pinagsasabi nito sa mga magulang ko bakit ito ganito tumawa sakin? Minsan nakakainis din itong tatlo.
"Wow!" a bucks Bunny. "What's his name, Pogi?"
"I call him Lattey, Mamu" ngiting sumbong sakin ni Davi habang karga nya itong new Bunny nya na I think nasa 45 months na. "Kuya Sam give it to me" bulong nya pa sakin.
Hindi na ako nagulat . Bata palang kasi kami mahilig na sa bunny si Kuya at marami syang alaga nun until now din pala kahit sa pagbabalik nya.
Pero nagulat pa ako dahil close na sila nitong bata. Masayang isipin na kahit hindi nya ako pinapansin ay may paki-alam sya sa mga taong kasama ko.
Akala ko nga hindi na nya babalikan yung mga bunnies nya. Hindi pa ako nakasagot kay Davi ay napansin ko na si Kuya na nag excuse sa lahat. walk out na naman yung Kuya ko kasi alam nyang makikita nya ako.
I tried to smile para kay Davi at hindi ko pinapahalata sa bata na nasasaktan na ako sa mga cold treatment sa kin ni Kuya. I bite my Lips as I face them without any expression.
Kunwari hindi ako naaapektuhan, kunwari hindi masakit, kunwari wala lang yung pangbabaliwala sakin ni Kuya.
"Let's Go?" I ask Gab , Raine and Kristen na ngayon ay parang naaawa pa sakin. Alam nila kwento namin ni Kuya pero hindi ko sinabing kaawaan nila ako. "Anu Tiks? Dito ka na lang? Ayaw mo nang umuwi?" tanong ko ulit na nakakunot na yung noo ko.
Hindi naman ako nagsungit sa kanila. Tinatago ko lang nman yung pakiramdam na nasasaktan din ako sa treatment sakin ni kuya sa harap pa mismo nang mga kaibigan ko at pati na kay Tanch.
"Ang sungit nang anak nyo Tita, hindi man lang nagmana sa inyo" dinig kong reklamo ni Gab sa mga magulang ko.
Nakita kong pinandidilatan din ako ni Tanch. Kaya nagbago bigla yung expresyon ko.
"Hurry up, Tiks" sabi ko nalang habang pinipilit kong ngumiti dahil alam kong sakin nakatingin si Tanch. Paano naman kasi relax pa itong tatlong nakaupo. Walang planong umuwi sa bahay nang Lola ni Tiks. Kanina pa sila nandito eh, iniiwasan ko lang baka madulas sila sa love life ko. Hindi pa pwede ngayon. Kaya kong pwede tinutulak ko na paalis nang bahay.
Kilalang-kilala ko ang mga lukaret na ito.
"Ito na po, tatayo na. Lets Go guys!pinagtutulakan na tayo nang magaling nating kaibigan" nakatawa pang reklamo ni Gab.
BINABASA MO ANG
It's Not Easy Letting Go
Fanfiction"Tama na,hindi ko na kaya! tama na, nasasaktan na ako! Sobrang mahal kita at di na kita kayang pakawalan pa" Hindi ko kayang nakikita syang umiiyak pero mas hindi ko kakayanin ang mga sinabi nya. Hindi ko alam kong maiiyak ba ko o matutuwa. Dahil ay...
