Chapter 46

1.3K 48 23
                                    

Chapter 46

"Yes Doc, good afternoon." nakasmile na bungad ko sa kabilang linya.

"Doctor Garcia. How are you feeling?" seryosong boses na narinig ko mula sa physician ko.

"I'm much okay Doc. so, how's my MRI and Lab result?" nakangiti ko pa rin saad habang bitbit ko yung maleta ko.

Nasa Airport na   kami ni Tanch dahil ngayon yung flight namin papuntang London.

MRI result na ngayon ko pa malalaman dahil 3 days ago nung sinamahan ako magpa check-up ni Dianne ay after nang mga blood and urine test ay kailangan ko daw magpa-MRI.

I don't know if kailangan ba yun kasi Muscles cramps and stiff muscles lang naman yung nararamdaman ko. Hindi ko alam kung gaano ka seryoso na tong iniinda kong sakit.

But still I'm thinking positive na okay lang sana yung result.

kaya nakangiti pa rin ako habang kausap ko sa phone yung Doctor ko. 

Nasa conveyor area pa ako at nauna na sakin si Tanch dahil nag-senyas na lang ako sa kanya na may kausap pa ako.

Since hindi pa alam ni Tanch yung nararamdaman kong sakit lately ay umaalis ako sa tabi nya pag kausap ko na yung physician ko.

"where are you now Doctor Garcia?is your flight to London today?"  nabanggit ko kasi din to kay Doctor Cruz at dahil matagal yung mga results natin dito sa Pilipinas kaya sinabi ko nalang kay Doc na tawagan na lang ako anytime. At hindi na ako makakaabot sa flight pag pupunta pa ako sa Clinic nya.

"Yes... Yes.. we're headed to. hmm. What happened to me Doc?"  derechang tanong ko dito.

Well... 3 days ago I'm willing to know my sickness. Pero para sakin naman, wala lang to. Gusto ko lang talaga malaman kung bakit nagkaka-muscle cramp ako. Minsan yung right leg ko kapag naglalakad na ako sa hagdan ay hindi ko na ito masyadong maigalaw pero mga minutes lang naman yun nangyayari.

"Are you sure Doctor Garcia? Are you willing to talk about this over the phone?"  doctor Cruz assured na syang pag-ngiti ko.

"Of course I am. My flight is only an hour away, so It's Alright Doc."

Narinig ko pa yung pagbuntong-hininga nang Doctor ko bago ito nagsalita. "You have Amyotrophic Lateral sclerosis, Doctor Garcia."

Kahit sobrang maingay dito sa airport ay dinig na dinig ko yung pagkakasabi ni Doc.

Literal na natigilan ako.

Kinuha ko muna yung maleta ko sa conveyor. At mga ilang minuto ko din natagpuan yung sarili ko na hindi makapagsalita.

"Doctor Garcia? Are you still there?"

"Yes..yes Doc. Ahhm.."   parang ayaw gumana nang  utak ko. Pero iniisip ko yung amyotropic pa lang na word alam ko na.

Im not familiar of the disease she said but all I know was Amyotrophic comes from the Greek roots 'without nourishment to  muscles.'

But I  really tried to speak again. " Doc, What is Amyotropic lateral sclerosis?" kahit kinakabahan ay nakuha ko parin itong itanong.

"Its a rare... neurological disease. Primarily affects your nerve cells."

Yeah! Of course!It's motor neurons.

napapikit ako at napahawak sa bibig ko para pigilin yung namumuo kong emotion. Ang lakas bigla nang puso ko pati na yung talukap nang mga mata ko ay  nanginginig dahil pinipigilan ko yung pagbagsak nang mga luha ko.

It's Not Easy Letting GoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon