takıldığımız çakıltaşları

Geçmişim Bir Peri Masalı Peki Ya Geleceğim?

Bana olan bakışı hiç hoşuma gitmedi, lisedeki Zack değildi ve evet zaten lisede de değildik ama bilemiyorum gözlerinde ve yüzünde her ne ifade varsa beni ilgilendirmezdi onu bir zamanlar sevmiştim fakat artık ona baktığım zaman bir boşlu görüyordum. Fakat kalbimin göğsümü delercesine atışına da bir anlam veremiyordum.Yüzüne bakmamaya çalışarak "gitmem lazım" dedim ve gitmek için harekete geçtim. Yanından geçerken "beni hala neden bir türlü affedemediğini anlayamıyorum" dedi cevap vermedim aslında bunun tek bir nedeni vardı. " bana yaptıkların...sana bir ipucu olur mu?" dedim ve yanına gittim " bana olan davranışların...o zamanlar kendimi ne kadar değersiz hissettiğimin farkında mısın?" diyerek sözlerime devam ettim gittikçe öfkemi kontrol edemez bir hal aldım. " sorunun ne olduğunu bana değil de kime anlattığın hakkında bir fikrim yok inan ama şunu bilmeni isterim ki ben senden hiçbir zaman tek bir sır dahi saklamadım ama sen..." gözlerim yanmaya başladımı dişimi sıktım." bana olan sevgini kaybettiğini sakladın" yüzüne iyice baktım ve suratındaki ifadeyi inceledim. Uzun bir sessizlikten sonra cevap verdi. " belki de" dedi ve ardından sözlerine devam etti. " sen bana olan sevgini kaybetmedin mi yani Alex?... sen bana sadece sır dediğin şeyleri anlattın ama belli ki onu bile anlatmamışsın" dediğinde suratına tokat atmak istedim anlatmadım ha ne yani tüm hayatımı biliyordu zaten neyi anlatmaktan bahsediyordu bu şimdi? " neyi anlatmadım, Zack" dedim alaycı bir ifadeyle " duygularını" dedi ve sessizce yanımdan ayrıldı. Orada öylece dikilmiş film şeridi gibi anılarımızı hatırladım o zamanlar bana tüm evreni avuçlarımın arasına vermiş gibi hissederdim beni sevip sevmediğini bilmiyordum ama o zamanlar onu tüm kalbimle seviyordum şimdiyse sedece bir boşluktu...gözlerim doldu ve ağlamaya başladım " lanet olsun"diye bağırdım ve neden ağladığımı bile bilmeden derin hıçkırıklar attım sonunda kalbim yerinden çıkacakmış gibi oldu ve yürüyerek eve gittim o sırada bahçemde dönüp duran Joshı farkettim ve koşarak ona sarıldım. " nerelerdeydin?...telefonunu açmadın ve..." onu öperek sözlerini kestim ve ağzımdan ilk çıkan sözü söyledim " evlenelim" bana bir süre şaşkınlıkla baktıktan sonra cevap verdi " emin misin?" hiç düşünmeden cevap verdim "evet" bana sıkıca sarılıp sevinçle kahkahalar attı ve cebinden bir yüzük çıkarınca şaşırdım " aslında bunu ilk ben teklif edecektim ama sen daha hızlıymışsın " diz çöktü ve ardından ellerimi parmaklarının arasına aldı ve " benimle evlenir misin...Alex?" diye sordu ve gözyaşlarımı silerek " evet...evet çok isterim" dedim ve yüzüğü parmağıma taktı. Artık geçmişim yoktu geleceğim vardı ve o da Joshtı