နံနက်ခင်း၏အစသည် ချစ်ရသူ၏ ရင်ခွင်ထဲမှ နိုးထရခြင်းလောက် ဘယ်အရာမျှပြည့်စုံလိမ့်မည်မထင်။ အချိန်မှန်နိုးထတက်သောအကျင့်ကြောင့် ရှောင်ကျန့် နိုးလာခဲ့သည်။ မျက်စိရှေ့မှကြယ်သီးဖြုတ်ထား၍ မြင်ရသည့် ဖြူဖွေးနေသောရင်ခွင်လေးပေါ်သို့ ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်၏။
ကြည်လင်၀င်းပပြီးအိပ်ပျော်နေသောမျက်နှာလေး၏နှာခေါင်းလုံလေးကို ညင်သာစွာနမ်းလိုက်ပြီး နီထွေးထွေး နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို အသာလေး နမ်းရှိုက်လိုက်ကာ အိပ်ရာမှထဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။ ခါးအောက်ပိုင်းနာကျင်မှုနှင့်အတူ အိပ်ယာပေါ်သို့ ပြန်လှဲချခံလိုက်ရ၏။
" ကျန့်ကော.. နာနေတာမလား။ ပြန်အိပ်.. မထနဲ့အုံး။ "
၀မ်ရိပေါ် သူ့ကိုခိုးနမ်းကာ အိပ်ယာထဖို့ပြင်နေသည့် လူကြီးလေးကို သူ့လက်မောင်းပေါ်သို့ ဆွဲချကာ ပြန်ထား လိုက်သည်။
" ကိုယ့်ကြောင့်နိုးသွားလား။ ရိပေါ် ကို မနက်စာလုပ်ပေးချင်လို့လေ..။ "
ရှောင်ကျန့် အသာငြိမ်နေလိုက်ရင်းမှ ပြောလိုက်သည်။
" မလုပ်နဲ့။ ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါင်းလေးကို ဒီလိုလေးဖက်ထားချင်သေးတယ်။ "
" ချွဲစိန် ခွေးစုတ်လေး..လောင်၀မ် "
" ချစ်လိုက်တာနော်။ ကျန့်ကောကို "
၀မ်ရိပေါ် ရှောင်ကျန့်ပါးပြင်လေးပေါ် နှာခေါင်းမြှပ်သွားသည်အထိ ဖိကပ်နမ်းပစ်လိုက်သည်။
" ရိပေါ် .."
" ဗျာ..."
၀မ်ရိပေါ် မျက်စိမဖွင့်သေးပဲထူးလိုက်သည်။ ချစ်ရသူကိုပွေ့ပိုက်ထားရသည့်အချိန်ထက် သာယာနိုင်သည်မရှိ။
" ဘန်ကောက်မှာ ကားရိုက်ဖို့ရှိတယ်ဆို ။"
တစ်ရေးနိုးအကြံပေါ်ဆိုသလို ရှောင်ကျန့် ကျိလင်ကော အကူအညီတောင်းထားသည်ကို သတိရသွားမိသည်။
"အွန်း.. နောက်လ....သာကောကို ဖျတ်ခိုင်းထားတယ်။ "
" ဘာလို့လဲ ! ဘာအဆင်မပြေတာရှိလို့လဲ။"
YOU ARE READING
Won't forget (Complete )
Fanfiction" ဘ၀မှာ ဖြစ်ချင်တာထက် ဖြစ်သင့်တာကိုပဲ အမြဲရွေးချယ်ခဲ့ရတယ်.... ဘ၀နဲ့ဆန္န ဘယ်တော့မှ ထပ်တူမကျခဲ့တဲ့ ကိုယ့်အတွက် တစ်ကယ်လို့များ တစ်ခါလောက်လေးပဲ ဖြစ်ချင်တဲ့ ဆန္နကိုရွေးချယ်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင် မင်းနဲ့အတူရှိနေခွင့်လေး တောင်းဆိုချင်တယ်.... ကိုယ့်ရဲ့ဆန္နဟာ မင်းပ...
