တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားသည့်လက်တွေကြောင့် အသက်ရူဖို့ပင် ခက်လှသည်။
" ကျန်ကော့...ပျောက်သွားမှာစိုးလို့ ကျနော်စိတ်ပူလိုက်ရတာဗျာ။"
၀မ်ရိပေါ် ယခုမှပင်စိတ်အေးနိုင်တော့သည်။
"ပျောက်ရအောင် ကိုယ်က ကလေးလား။ လွှတ်အုံးအသက်ရူကြပ်နေပြီ။ မင်း ...မိုးရေထဲ ဒီအတိုင်းလာရအောင် ရူးနေတာလား။ "
တစ်ကိုယ်လုံးမိုးရေစိုရွှဲနေသည့် ၀မ်ရိပေါ်ကို ပြောရင်း ရှောင်ကျန့် ရင်ခွင်ထဲမှအသာရုန်းထွက်လိုက်သည်။
" ဟုတ်တယ်.. ရူးတော့မှာ ခင်ဗျားကြောင့်လေ ရှောင်းရှောင်ကျန့် "
၀မ်ရိပေါ် တစ်ချိန်လုံးအပူဖြင့်တောက်လောင်နေသည်ကို စိတ် အေးစွာပြောလာသည့် ရှောင်ကျန့်ကို ဘုတောပြစ်လိုက်သည်။
" ၀ိုးးးး ၀မ်ရိပေါ် .. ကိုယ်ကမင်းကို ဘာအပြစ်လုပ်မိလို့တုန်း "
ရုတ်တရက်ကြီးထစွာသည့် ရိပေါ်ကို ရှောင်ကျန့် မျက်လုံးပြူး ကြည့်ပြီး မေးလိုက်၏။
"ပို့ထားတဲ့ စာတွေမဖတ်၊ ဖုန်းလည်းဆက်မရနဲ့ ကျွန်တော် ဘယ်လောက် စိတ်ပူသွားလဲ သိရဲ့လား ။"
ဒေါသသံလေးနှင့် ပြောလာသော ၀မ်ရိပေါ် ၏ နှာထိပ်လေး သည်ရဲနေပြီး အရည်လဲ့နေသောမျက်၀န်းလေးသည် တစ်ခုခုကို ထိန်း ချုပ်ထားသည့်နှယ်။
" ဆောရီး။ ဖုန်းက နေ့လည်က ယိုအိုးထဲပြုတ်ကျသွားလို့ "
ရှောင်ကျန့် တောင်းပန်စကားပြောလိုက်ပြီး စားပွဲပေါ်မှ တစစီ ဖြစ်နေသော ဖုန်းကို မေးငေါ့ပြလိုက်သည်။ သူ့ကို စိတ်ပူနေသည့်ရိပေါ်ကို ဘာရယ်မဟုတ်ပြောလိုက်မိသည့်စကားကြောင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်သွား မိသည်။
" ကိုယ်အပြစ်လုပ်မိပါတယ်။ စိတ်မဆိုးနဲ့တော့နော်။"
ဆူပုတ်ပြီး ထိုင်နေသည့် ရိပေါ် ဆံပင်လေးတွေကို ဆွဲဖွလိုက် ပြီး ရှောင်ကျန့်ပြောလိုက်သည်။
"ကျန့်ကော.. ဗိုက်ဆာတယ်။"
မချော့ခင်တောင် ပျော့ချင်နေသည်မှာ ၀မ်ရိပေါ်၏စိတ်ပင်ဖြစ် သည်။ ရှောင်ကျန့်ကို ပူနေရသည်စိတ်ကြောင့် ပစ်ထားမိသည့် အစာအိမ် သည် သူ့ကိုအသံပေးနေပြီဖြစ်သည်။
ESTÁS LEYENDO
Won't forget (Complete )
Fanfic" ဘ၀မှာ ဖြစ်ချင်တာထက် ဖြစ်သင့်တာကိုပဲ အမြဲရွေးချယ်ခဲ့ရတယ်.... ဘ၀နဲ့ဆန္န ဘယ်တော့မှ ထပ်တူမကျခဲ့တဲ့ ကိုယ့်အတွက် တစ်ကယ်လို့များ တစ်ခါလောက်လေးပဲ ဖြစ်ချင်တဲ့ ဆန္နကိုရွေးချယ်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင် မင်းနဲ့အတူရှိနေခွင့်လေး တောင်းဆိုချင်တယ်.... ကိုယ့်ရဲ့ဆန္နဟာ မင်းပ...
