Mehlika|Texting

3.2

Utkularla vedalaşmış eve doğru giderken aklıma hep Efkan'ın kanlı yüzü geliyordu.

Üzerimden bir yük kalkmıştı evet hatta hiç bir şey yaşanmamış olsa acırdım da ama acıma duyguyu bırakmamıştı bende.

Arka cebimdeki telefonumun titremesi ile telefonu hemen aldım.Heyecanlanmıştım sonuçta anonim olabilirdi yani.

Tam da tahmin ettiğim gibi olunca yüzümde bir gülümseme oluştu.

E:Belki durup dururken yanına gelince,

Söylediklerimi anlamsız buldun.

E:Oysa vakit yoktu ama sen haklıydın,
Çünkü böyle şeyler aceleye gelmezdi.

E:Yalandan da olsa,
Ne güzel güldün o akşam bana.

Ekin:Şarkı zevkimiz benziyor mu ne?

E:Al işte bir tane ortak özellik.

E:Koş koş nikah dairesine.

Ekin:

E:Bugün çok mutluyum salak salak gülüp duruyorum.

Ekin:Ne oldu da bu kadar mutlusun?

E:Utkular adı lazım değili öldüresiye dövdü ya içimin yağları bir eridi.

E:Tabii bana yetmedi onu bende bir sıkıştırayımda döveyim.

E:Ve sen yine o güzel kalbine uyup çocuğu öldürmesinler diye elinden aldın.

E:Başkaları olsa ne yaparlarsa yapsınlar der ama sen öyle değilsin Mehlika.

E:Kalbin çok güzel mesela.

E:Bir de Görkem de fırsattan istifade elini beline koydu filan pis çocuk.

Ekin:Pis çocuk mu?

Ekin:ÖĞŞPJXKXNWKCBDUFNWOXBWHŞHĞÖŞWQKDBSICNSQOCJWKXXWNIDNE.

Ekin:Çocuğu öldürürlerde başlarına bir şey gelir diye çektim.

Ekin:Malûm çok adaletli bir ülkede yaşıyoruz(!)

E:Sırf bu sebep yüzünden geberteceğim o piçi.

E:Babası savcı diye nasıl anında çıkabilir ya yemin ederim aklım almıyor.