Mehlika|Texting

4.5

Gözlerim kapanırken çantamı kapatmaya ama fermuarı bir türlü bulamıyordum.

"Ekin gözünü açarsan çok iyi olur yoksa kötü sahneler yaşanacak."

Yarenin sesiyle irkilip zar zor gözlerimi araladığımda Yarenin yüzü ellerimin altındaydı.

Ne oluyor lan?

"Yaren bana hemen bu durumu açıkla çabuk."

"Irzına geçmişim gibi ne tepki veriyorsun be?Asıl sen benim ırzıma geçecektin az kalsın."

"Ama ben uyuma modunda çantamı kapatmaya çalışıyordum."

"Çantan yanımda kapattım ben gel gir koluma gidiyoruz yolda düşüp kalma."

İşte arkadaş,işte kardeşlik.

"Kıyamazmış banada civcivim."

Yüzünü buruşturup kollarımı iteklemeye çalışınca onu daha çok sıkı tuttum.

"Ay ne kıyamayacağım be?Yolun ortasında düşmede seninle uğraşmayalım diye şey ettim ben."

Tabi tabi diye mırıldanıp çantamı Yarenden alıp omzuma attım.

Eşek ölüsü var mübarek.

"Ceylinler nerede?"

"Onlar bizden bir 5 dakika önce çıktı banada sen düştün."

"Benim uykulu hallerime katlandın seviyorum seni şapşal."

"Ee tabi sevilmeyecek bir kız-"Aklına bir şey gelmiş olacak ki susup tebessüm etti.

"Aslında sevilmeyecek kızım herhalde.Baksana kaç yıldır gözünün önünde ki beni görmeyen bir Buğra var.Herkese gözü açık sadece bana kör.Yada o öyle olmasını istiyor bilemiyorum ama ben cidden bu durumdan yor-"

Yanımızdan ışık hızıyla geçen biri yüzünden öne doğru savrulduk resmen.

Giden kişiye baktığımda gördüğüm kişi ile bir kaç adım geriledim.

Buğra.

Otelin kapısında durmuş değişik bir ifade ile bize bakıyordu.Sıktığı yumruklarından sinirli olduğu belliydi.Yüzünde ki sinirle ifade ile cabasıydı.

Yarene bir kaç saniye bakıp arkasına döndüğü gibi gitti.Ne arkasından giden Utku ve Emiri ne de arkada bıraktığı enkazı umursamadan.

Yarenin kollarımı tutan elleri kollarımı bıraktığında zorlukla yutkunarak ona doğru döndüm.

Dolu gözlerle kapıya bakıyordu.Gözlerinde ki ifade titrememe sebep oldu.Kaybetmişlik ifadesi vardı gözlerinde.Tanıyordu Buğrayı onun için her şeyin belirli çizgileri vardı kardeşliğin olduğu gibi.

Görkem bir anda Yarenin önüne geçip yüzünü ellerinin içine alınca Yareninin akmak için hazırda bekleyen göz yaşları yanağından döküldü.

"Bu sefer cidden bitti demi?"

Görkem ona hiç bir cevap veremezken alnına uzun bir öpücük kondurdu.

"Her şeyin zamanı vardır kardeşim.Bir kapı kapanır daha hayırlı bir kapıyı açmak için bunu hiç bir zaman unutma olur mu?"

Yaren hıçkırarak ağlamaya başladığında benimde gözlerim doldu.Çok canı yanıyordu.Haddinden fazla.

Yaren yere düşecekken Görkem Yarenin yüzünde ki ellerini çekip beline sardı.

"Şimdi değil Yaren şimdi değil.Güçlü kalmalısın dimdik ayakta durmalısın.Her gün karşımda saatlerce ağla istersen ama insanlara kendini güçsüz gösterme güzelim."

Titreyen ellerimi kaldırıp Yarenin kolunu tuttuğumda diğer kolunu da Görkem tuttu.

Otelden çıkıp otobüslerin olduğu yere geldiğimizde otobüste gördüğüm şeyle kalakaldım.

Buğra bir kızla oturmuş gülüyordu.Sorun bu değildi.Sorun gülerken arada sarılıp saçlarını okşamasıydı.

Cidden mi Buğra?Hiç tanıyamamış mıyım ben seni?

Arkalara baktığımda kızlar Utkuları tutuyordu onlarında gözleri dolu doluydu.Bu manzarayı görünce Yarenin alacağı hali biliyorlardı çünkü.

Ben duraklayınca Görkem baktığım yere baktı.Bir eli sinirle yumruk olurken bana bakıp Yarenin kolunu bırakarak hızlıca Buğranın yanına ilerledi.

Birden bağırmaya başlamasıyla Yaren irkilerek kafasını kaldırdı.

"SEN NE YAPIYORSUN BUĞRA?SEN BU DEĞİLSİN,SEN BU KADAR ACIMASIZ DEĞILSIN."

Buğra Görkeme gülüp bize doğru döndüğünde gülümsemesi gidip yerine sinirli ifadesi oturdu.

"NE Mİ YAPIYORUM BEN GÖRKEM?YILLARCA KARDEŞIM DEDİĞİM İNSANI SEVMIYORUM.HEM KARDEŞİM DEYİP HEM AŞIK OLMUYORUM."

Buğra'nın sesi tüm otobüste yankılanınca sıçradım.

"KALP ULAN BU KALP KİMİ SEVECEĞİ BELLİ Mİ?OTO DA KONUYOR BOKADA ONUN Kİ BOKA KONMUŞ IŞTE NE YAPALIM ŞİMDİ."

"Ne bok yerseniz yiyin tamam mı ben kabul edemem bunu.Benim kardeşim dediğim insan be-"Yediği yumruk ile sözü yarım kaldı.

Önde oturan kızlar birden çığlık atınca kulaklarımı kapatmamak için zor durdum.Dışarıda ki hocalar yavaş yavaş içeriye doğru gelmeye başlayınca korku ile Görkemin yanına gittim kolumda Yaren ile.

"Görkem bırak hocalar geliyor."

Atacağı yumruğun üzerine elimi koyduğumda gözleri bana ve Yarene kaydı.Yarene bakınca yüzüne buruk bir tebessüm yerleşti.

Buğra'nın yanında ki kız Buğrayı uzaklaştırınca Görkemi zorla ilerletip arka koltuklara götürdüm.

En arka koltuğun ortasına oturarak iki kişilik yeri Yarene bıraktım.Oturacak bile hali yoktu biliyordum.

Yaren hemen kafasını dizlerime koyup yüzünü saklayarak ağlamaya başladığında zorlukla yutkunup saçlarını okşadım.

Dakikalarca 'geçecek' diye mırıldanıp en sonunda uykuya yenik düştü.

♡

Ağlamamak için zor durdum bu bölüm.

Bölüm yazmaya bile fırsat bulamıyorum sırf bu bölümü yazdım diye şimdi başlayıp gece 3 e 4 e kadar sınava çalışacağım.

Cidden psikolojim hiç yerinde değil.

Neyse sizi seviyorum bebişleerr