Mehlika|Texting

4.4

Buradaki son günümüzde yarın sabah erkenden yola çıkacaktık ve biz hâlâ yatakta debelenip duruyorduk.Üzerimde çok az da olsa bir halsizlik vardı.

Yorganı üzerimden atıp ayağa kalktım.Benim kalktığımı gören kızlar telefondan kafalarını kaldırıp bana baktılar.

Şükürler olsun.

"Kaldırın artık şu koca kıçınızı odada pinekleyip duruyoruz sıkıldım artık be."

Ceylinin yatağa daha çok yayılması ile yatağımda ki yastığı ona fırlattım.

Tam kafadan.

"Cani misin kızım sen?Yatalım işte ne olacak."

"Ceylin beni deli etme her  gün yatıyoruz zaten bir Uludağa gelmişiz hâlâ yatıyoruz.Kalkın gezelim veya bir şeyler yapalım hadi."

Ece'nin birden ayağa fırlaması ile bakışlar ona döndü.Tabii sonra hemen yere kapaklanmanasaydı güzel bir kalkıştı.

Gülmeye başladığımızda belini tuta tuta kalktı.Bize kötü bakışlar atmayı unutmuyordu.

"Kardeş diye kalleş beslemişizde haberimiz yokmuş.Düşen kişiye bir tekmede siz vurun oh."

Gülmemizi zar zor durdurunca Eceye kaş göz işaretleri ile Ceylinleri gösterdim.Göz kırpınca ben yanımdaki Yarenin yatağına çıkıp aniden yorganı üzerinden çekerek gıdıklamaya başladım.

"E-ekin dur be."

Aniden yataktan kalkması ile yatağa yapışmam bir oldu.

Gülme komşuna gelir başına işte Ekin.

Yatakta doğrulup sırıtarak Ceylin ve Yarene döndüm.

"Düşmüş olsamda sizi kaldırabildiğim için mutluyum."Hepsi gülerek bavullarına ilerlediklerinde bavulumun yanına gidip siyah yüksek bel bir kot ile kalın bir sweatimi çıkardım.

Umarım donmam.

Bir kaç dakika içinde üzerimizi değiştirince montlarımızı ve şapkalarımızı alıp odadan çıktık.Hocalar bugün serbest bırakmışlardı.

Görkemlerin odasına gelince içeriden gelen bağrış sesleri ile kaşlarım çatıldı.Daha dikkatli dinleyince Utku olduğunu anlayıp derin bir nefes aldım.

Her zaman ki Utku.

Kapıyı çalınca saniyeler sonra belinde ki havlu ile çıkan bir afet olan Görkemi beklemiyordum.

Bir dakika afet mi dedim?Dilim sürçmüştür o adet olacak adet.

"Sen her kapını çalana böyle mi açıyorsun kapıları Görkem?"

Sırıtmaya başladığında ağzının üzerine çakasım gelmişti.

Şurada bakışlarımı o güzel baklavalara indirmemek için zor duruyorum o burada sırıtıyor.

"Bak bak zor durumda kalma."

Oturup ağlamak istiyorum cidden ya da şu yakında ki camdan kendimi atıp karlara yapışmak.

Ben niye tüm içimde düşündüklerimi söylüyorum ya?

"Görkem seni yemin ederim döverim git şu üzerine bir şey gir insanı çıldırtırsın sen."

"Ama güzelim niye kızıyorsun ki?Bir anda kapı alıcaklı gibi çalınca bende duştan yeni çıkmıştım hemen açtım."

"İçeriden bağrış sesleri geliyordu o yüzden öyle çaldım ben kapıyı hem Utku niye bağırıyor?"

"Buğra duş alırken gitmiş kurutma makinesine pudra şekeri koymuş.Tabi Buğra da saçını kurutmak istedi o ara olanlar oldu.Biraz hırpaladı galiba Utkuyu."

"Oy kıyamam ben çocuğuma yazık."

Görkem birden dudaklarını büküp sağ elini yanağına götürdü.

"Banada vurdu Buğra onları ayırayım derken banada kıyamazsın demi?"

Gülümseyip gösterdiği yanağını öptüm.

"Kıyamam."

O da gülümseyince bir kaç saniye gülüşünü izledim.Çok güzel gülüyordu şerefsiz.

"Bakışmanızı bölüyorum ama kaç dakikadır burada yalı kazığı gibi dikeliyoruz artık gelinde aşağıya inelim."

Ceylinin sesi ile bakışlarımı Görkemden kaçırıp konuşmaya başladım.

"Biz aşağıya iniyoruz sende üzerini değiştir bizimkinleride al gel otelin girişinde bekliyoruz sizi."

Kafasını sallayınca gülümseyip kızların yanına gittim.

"Ece senin ki biraz hırpalanmış galiba."

"Ne yapmışlar benim minik kuşuma?"

"Buğranın kullanacağı zaman saç kurutmanın içine pudra şekeri koymuş sonuçta Buğra iyice bir dövmüş."

"Eli değmişken Emiri de aradan çıkarsaydı keşke çocuk yemeği benden daha çok seviyor ya.Yemeği kıskanıyorum düşünün artık."

Gülmeye başladığımızda Ceylin somurttu.Omzuna atılan kol ile sağ tarafına dönünce yüzünde  bir gülümseme oluştu.

Utku da gelip Ecenin omzuna kolunu atınca Yaren ile birbirimize baktık.

Görkemde bir giyinemedi kendimi kötü hissettim burada.

Yarene döndüğümde tebessüm ile biraz ilerisinde ki Buğrayı izliyordu.

Ah Buğra salak Buğra.

Yarenin koluna dokunup gülümsedim o da samimi olmayan bir şekilde gülünce Yarenin aslında bana ne kadar benzediğini fark ettim.

O da içinde fırtınalar koparken dışarıya gülümsüyordu.

Aniden elimi tutan el ile irkilsemde Görkemi görünce derin bir nefes aldım.

Görkeme dönüp Yareni işaret ettiğimde ne dediğimi anlayıp kolunu Yarenin omzuna atıp diğer eliylede elimi tutmaya devam etti.

Yaren şaşkınca bize dönünce gülümsedim.O da gülümsedi ama bu sefer sahte değildi.

♡

Bölümler geç geliyor 2 günde bir atmaya çalışıyorum yinede:(

Konular yetişmiyor hocalar hâlâ ödev veriyorlar yapacaksınız diye delireceğim en sonunda valla.

Ziyacığımız zaten bizi kıçının kenarına takmıyor.