Mehlika|Texting

ÖZEL BÖLÜM

İlk olarak selaamm!

Bu özel bölümü aslında yazmayacaktım ama son günlerde o kadar yazmak istedim ki kendimi durduramadım.

Fark etmişsinizdir belki 2.finali yayımdan kaldırdım.Bunun hakkında diyeceğim çok şey var ama kelimelerimi toplayamıyorum.

Neyse bu özel bölüm gerçek finalimizin yani ilk finalin özel bölümü.İyi okumalar asklariim.

Bölüm şarkısı:Aşk Bir Mevsim-Pinhâni

🌙

YAZAR'DAN;

İnsan bir çok sınavdan geçerdi ömrü boyunca.Bazıları bu savaşa yenilirken bazıları kazanan taraf olurdu.Bir de bu savaşta hem yenilgiyi hem de zaferi tatmış olanlar vardı.

Görkem gibi.

Ekin yanındayken,elleri ellerindeyken ya da onu uzaktan bile izlerken bu savaş Görkem için hep zafer doluydu.Çünkü yer yüzünde ki cennetiydi onun için Ekin.

Ekin gitmiş o cennet cehenneme dönüşmüştü.İçinde cayır cayır yandığı bir cehennem.

İnsan hayat ışığını kaybedince nasıl olurdu?Hayattan kopmuş,zevk almayan, sadece nefes alma amaçlı yaşayan.Bu tabirler Görkem'e uyuyordu.

"Baba kaç saattir sana sesleniyorum ya beni annemin yanına götürecektin hani?İlk kez göreceğim onu baba hadi ne olur gidelim."Görkem irkilerek kolundan tutmuş onu çekiştiren kıza baktı.

Mehlika.Adı buydu.

Sapsarı saçları güneş gibi parlıyordu,yemyeşil bakan gözleri ise ormanı andırıyordu.Yüzünün belli yerlerinde çiller vardı.

Onu gördüğü ilk anı hatırladı Görkem.Beş sene öncesiydi.Otuzuna basar basmaz bir yetiştirme yurduna gidip evlat edinmek için gitmişti.Gittiği o gün yetimhanenin içinde bir bebek ağlama sesi her yeri kaplamıştı.O ağlama sesini duyar duymaz sesin geldiği yöne doğru gitmişti.O gittiği oda da yemyeşil gözlerinden akan yaşlarla ona bakan bir bebek görünce afallamıştı.Eli ayağı tutmamıştı gözleri Ekin'in gözlerinin aynısıydı çünkü.Bebek ağlayarak Görkem'e baktıktan bir kaç saniye sonra susmuştu.Bu orada ki herkesi şok ederken bebek gülmeye başlamıştı.Görkem o gülüşe takılırken bir şey demeden odadan çıkıp yetkili kişi ile konuşmuş bir iki ay içinde de orman gözlü kızı evlat edinmişti.

Evlat edindiği zaman Mehlika bir yaşındayken şimdi altı yaşındaydı ve Görkem'in geçen sene verdiği söz;Altı yaşına girdiğinde annenin doğum gününde seni ona götüreceğimdi.

Görkem buruk bir tebessüm ile ayağa kalkıp kızının boyuna eğildi.

"Ay yüzlüm,gideceğiz merak etme şimdi dayınları,teyzeleri falan arayacağım onlar çıktıysa hemen çıkarız."

Mehlika'nın gözleri parlarken Görkem onu tebessüm ile izliyordu.

"Baba Cenk abim de gelecek mi?"

Görkem'in kaşları Cenk ismini duyar duymaz çatılmaya başlamıştı.

"Mehlika anmasana kızım şu hayırsızın ismini."