Hala kitabı okuyanlara selam olsun fkjdshöfk
Ben yeni bölümle geldimmmm!
Cumali'nin Azer'in evine gelmesinden 1 hafta sonra...
Karaca yavaşça çıktı odasından. Amcası geldiği günden beri çıkmıyordu odasından. Ancak bugün kendisini odasına kapatmak istememişti.
Ağır adımlarla merdivenden inerken çalan kapının sesini duydu. Koltuktan kalkmak için hareketlenen Fadik'e çevirdi bakışlarını.
''Sen dur Fadik teyze ben bakarım.'' diyerek gülümsedi kadına.
Fadik bir haftanın sonunda kızın odasından çıktığını görünce gülümseyerek oturdu yerine.
Karaca kapıyı açtığında karşısında elinde tatlı poşetiyle kapıya yaslanan Yılmaz'ı gördü.
''Ooo Karaca hanım''
''Hoş geldiniz.'' dedi Karaca mutlu çıktığını umduğu sesiyle.
''Hayırdır ya'' diye gülerek içeri girdi Yılmaz. ''Sen çıkar mıydın odandan?''
Adamın bu sözlerine gülümseyen Karaca bakışlarını eve doğru yürüyen Azer'e çevirdi. Kapıya yaslanarak gelmesini beklemeye başladığında Azer kız üşümesin diye düşünerek adımlarını hızlandırdı.
Bu sırada Yılmaz elindeki poşetleri mutfağa bırakmış ve annesinin yanına geçmişti bile.
''Hoş geldin.'' dedi Karaca içeri giren Azer'in peşinden kapıyı kapatırken.
''Hoş buldum'' diyerek montunu astı Azer.
Aralarındaki bu garip sessizlikten rahatsız olan Karaca içeri geçmek için hareketlendiği sırada kolunda hissettiği büyük elle arkasındaki adama döndü.
''İyi misin?'' dedi Azer. ''Günlerdir çıkmıyorsun odandan.''
''İyiyim, kusura bakma uğraştırdım seni de.'' dedi Karaca adamın omzunda ağladığı zamanları düşünerek.
''Uğraşmak filan duymayayım bir daha. Sen iyiysen sıkıntı yok.'' dediğinde ancak birkaç saniye sonra farkına vardı Azer söylediği şeyin.
''Yani misafirsin sonuçta...'' diyerek toparlamaya çalışsa da faydasının olmadığını biliyordu. Daha fazla kızın yanında durmamaya karar vererek salonda oturan ailesinin yanına geçti.
Ne yapacağını bilemeyen Karaca giden adamın arkasından birkaç saniye bakakaldı. Yüzünde oluşan gülümsemeyle mutfağa geçtiği sırada Azer de üzerini değiştirmek için üst kata çıktı.
.
.
.
.
.
''Tek başına ev basmak nereden çıktı Cumali bey?'' diye sinirle karşısında oturan adama baktı Vartolu.
''Karaca adamın evinde. Hiç mi düşünmüyorsun bu adam bir şey yapar benim yeğenime diye?''
''Amcalığı senden öğrenecek değilim Vartolu!'' diyerek bağırdı Cumali. Karşısındaki adamın haklı olduğunu biliyordu, bu yüzdendi zaten öfkesi.
''Keşke benden öğreneceğin tek şey amcalık olsaydı.'' diye söylendi Vartolu kahveden sinirle çıkarken.
Azer'in evine Karaca'sını kontrol etmeye gitmek için arabasına yöneldiği sırada Meke'nin kendisine yönelmesiyle durdu olduğu yerde.
