Night Shift // nomin [tłumaczenie]

5:56am

Jaemin i ja spędziliśmy całą noc rozmawiając o przypadkowych rzeczach. Dowiedziałem się o nim znacznie więcej: nie lubi jedzenia o smaku truskawkowym, kocha psy i całą masę innych faktów. Okazało się, że jest naprawdę interesujący.

Już nawet nie wspominając o jego głosie - o Panie, nigdy nie wiedziałem, że ma tak rozmaity głos. Z naszych małych rozmów z poprzednich nocy pewnie nigdy bym się nie dowiedział. Był tak kojący, że mógłbym go słuchać całe noce i dni.

Słońce zaczęło przenikać przez poplamione deszczem okna.

- Jaemin, moja zmiana dobiega końca. - powiedziałem, wstając z podłogi. Uniosłem ręce, rozciągając ramiona i plecy, rozluźniając mięśnie.

- Dobrze. - podniósł się z podłogi i wyszedł z małego obszaru za ladą.

- Do zobaczenia Jeno. - uśmiechnął się, tym razem pokazując zęby.

- Pa Jaemin. - odpowiedziałem uśmiechem, patrząc, jak chłopak wychodzi z marketu.

Zerknąłem na kąt, w którym siedział. Jego sucha już bluza leżała tam. Westchnąłem i podniosłem ją, zapisując sobie gdzieś tam w głowie, żeby oddać mu ją następnym razem, kiedy przyjdzie.

Nadal miał moją kurtkę, ale ufałem mu na tyle, żeby ją pożyczyć. Opuściłem sklep z bluzą Jaemina w dłoni, zamierzając wyprać ją po powrocie do akademika.