Night Shift // nomin [tłumaczenie]

2:30am

Po tym, jak Renjun przekazał mi tę wiadomość, moje serce zamierało za każdym razem, gdy pojawiał się Jaemin. Zdawałem sobie sprawę z tego, z czym się zmagał i to jedynie sprawiało, że było mi go żal.

Kiwałem się w przód i w tył za ladą, zastanawiając się, czy nie zapytać go o coś, ale czy to nie byłoby zbyt nagłe?

- Jaemin?

Chłopak przechylił głowę, wpatrując się we mnie swoim zwykłym zmęczonym wzrokiem.

- Czy mógłbym... - zdenerwowany nabrałem powietrze. - dostać twój numer?

Przechylił głowę na bok.

- Um... - spojrzał w dół, jego ręce owinęły się wokół pudełka lodów. - Jasne...

Chwyciłem długopis, który leżał gdzieś z tyłu.

- Poczekaj, zobaczę, czy mam jakiś papier. - położyłem długopis na blacie przed nim.

Po rozejrzeniu się za ladą, nie zauważyłem żadnego papieru w zasięgu wzroku.

- Możesz po prostu napisać go na mojej dłoni. - podsumowałem, wyciągając rękę w jego stronę.

Odłożył swoje lody na ladę, biorąc długopis do ręki.

- Jesteś pewny? - zapytał, zagryzając wargę.

- Jasne.

Jego druga ręka owinęła się wokół mojego nadgarstka, trzymając moje ramię nieruchomo, gdy pisał na odwrocie mojej dłoni.

Kiedy pisał, zauważyłem, że drżała mu ręka.

Puścił mój nadgarstek, a moje oczy skierowały się na dłoń. Postrzępione cyfry zostały wypisane na mojej skórze.

- Dzięki. - moje usta wygięły się w małym uśmiechu. - A ty potrzebujesz mojego numeru?

Powoli pokiwał głową.

Delikatnie dotknąłem jego nadgarstka, nie chcąc sprawić mu dyskomfortu. Nie chciałem sprawiać też bólu w tym miejscu.

Długopis pomknął po gładkiej skórze jego dłoni.

- Już. - cofnąłem się.

- Dziękuję. - mruknął, biorąc swoje lody i kierując się w stronę drzwi.

Kiedy drzwi się zamknęły, jeszcze raz spojrzałem w dół na atrament. Mam nadzieję, że uda mi się cię od tego uwolnić, Na Jaemin.