Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
29|Seni Kaybetmeyeceğim
Hiç kalbiniz telaştan kaburgalarınızın arasında dövünmüş müdür? Benim dövündü. Ve elimden hiçbir şey gelmiyordu. Ne karşımda ısrarla telefonu gözüme sokan kadına engel olabiliyordum ne de yeri dövercesine üstümüze gelen adamı engelleyecek bir hal çaresi bulabiliyordum.
"Teyze tamam dur artık." En sonunda çileden çıkıp kadının burnumun ucuna kadar getirdiği telefonunu kendimden uzaklaştırdığım da içten içte Ali'nin bir şey duymamış olmasını umuyordum.
"Mürvet teyze!" Duyduğum sesle derin bir soluk alarak bize doğru koşan Hilal'e döndüm. "Çayını tazeledim bunu da soğutmadan iç bence."
Hilal kadının koluna girerek eve doğru çekiştirdiğin de Ali'ye döndüm. Ona gitmemi bekler gibi bahçenin ortasında duruyordu. Dudaklarıma güzel bir tebessüm oturtarak yanına gittiğimde bile Hilal'in çekiştirerek götürdüğü kadının arkasından bakıyordu.
Dikkatini çekmek için iyice karşısına geçtiğimde koyu girdapları beni buldu.
"Hoş geldin Ali." Sözlerime aldığım karşılık bileğime sarılan parmakları oldu.
"Gidiyoruz." Daha ne olduğunu bile anlamadan yürümeye başlamasıyla bileğimdeki elini tuttum.
"Ne gitmesi Ali?" Durup bana döndüğünde keşke ağzımı hiç açmasaydım da sessizce nereye istiyorsa oraya gitseydik.
"Konuşacağız." Sesimi çıkarmadan başımı salladığımda tekrar önüne dönüp yürümeye başlamasıyla telaşla bileğindeki parmaklarımı sıkılaştırdım.
"Biri böyle görmesin." Kısık sesimi derin bir iç çekiş sesi bastırdığında kirpiklerimin arasından bakmakla yetindim. Bileğimi bırakmasıyla yan yana yürümeye başladığımızda nereye gideceğimizi bilmediğimden sık sık Ali'ye bakıyordum.
Yürüyüşümüz Ali'nin galerisinde sonlandığında benim için açtığı cam kapıdan içeri girdim. Ben önde o arkada yukarıdaki odasına çıktığımızda odanın ortasında durarak ona döndüm.
Ali sakin adımlarla karşımda yerini aldığında ellerini kollarıma koydu. Göz temasımızı kurmak için başını eğdiğinde ona ayak uydurarak başımı kaldırdım.
"Zaman istedin, bekleyelim dedin bekledim Aysima. Ama artık bekledikçe bir şeyler patlak veriyor. Dün Kadir bugün o kadın yarın bir başkası gelip karşında duracak buna müsaadem yok daha fazla beklemeyeceğiz." Sözleri elimin ayağımın boşalmasına neden olduğunda elleri olmasaydı yerimden sarsılacağımdan emindim.
