Slenderman Geri Dönüyor #wattys2017

Mektup..

Bu olan iğrenç şeylerin üstünden yaklaşık 5 sene geçti. Şu an 17 yaşındayım. Türüm ise... Aslına bakarsanız bir yarı vampirim. Diğer insanlardan çok daha güçlü, çok daha dayanıklıyım. Hızlı da koşuyorum. Yarıdan kastım tam bir ölü olmamam. Lanetlenmiş olduğumdan dolayı vücudumda kan hâlâ akıyor ve bazen cidden kendi kanımı köküne kadar içesim geliyor. Bu 5 sene içinde binlerce insan öldürdüm. Başka ülkelere gidip avlandım. Ama hep izimi kaybettirdim. Ancak büyük bir problemim daha vardı... Ek bir özelliğe sahip olmam. Evet. Hayvanlarla konuşabiliyorum. Geçen sene büyük karga saldırısının arkasında ben vardım. Kanını beğendiğim insanların kanını içip kargalara öldürtmüştüm. Efsaneydi! Neyse konumuza geri dönelim. Slenderman ile yine çalışıyorduk. Yani o bana yapmam gerekeni söyleyip gazete okuyordu. Ha bu arada, Slenderman benimleyken insan yüzüyle dolaşıyor. Saçlarında hafif beyazlıklar var ve gözleri yemyeşil. Ivy ona aşık olmakta haklıymış. Tabii ölmeseydi..

"Zırvalamayı kes ve devam et." Dedi Slenderman kafasını kaldırıp mekik çekmeyi bırakan bana bakarak.

"Orada kitap okuyacağına gel benim gibi çalış!" Dedim ona. Güldü.

"Beni yenersen çalışacağım" dedi. Onu yenecektim. Ayağı kalktım ve yumruklarımı sıktım. O da ayağı kalktı ve karşımda durdu. Ona bir yumruk salladım ama kaçtı. Bu sefer vampir hızımı kullanarak yumruk ve tekmelere başvurdum. Ancak nafile! O bana büyük bir darbe indirdi ve ben yerdeydim. Yenememiştim.

"Bu denemeydi!" Dedim ağzımı tutarak.

"Kabullenmelisin küçük bayan!" Dedi Slenderman ve oturup gazetesini okumaya devam etti. "Devam et!"

Mekik çekmeye devam ettim. Ger seferinde karnım biraz daha acıyor ve bu sebeple de acıkıyordum. Ayağı kalktım.

"Ben yemek yemeye gidiyorum." Dedim. Kafasını salladı. Yürümeye başladım. Kafamı çevirdiğimde bana doğru gelen bir insan farkettim ve gülümsedim. Ona doğru hızla koştum ancak koştuğum kişi, yani şey demeliyim.. O... Bir anka kuşuna dönüştü. Ve bana 'dur' dedi. Tam karşısında durdum. Gardımı koruyordum.

'Bunu sana yollamamı istediler. Beni be gördün ne de duydun. Tamam mı? Eğer geri bir mektup yollamak istersen kuşlara söyle. Jackson dersen bana ulaştıracaklardır ve bende seni bulurum." Dedi ve yere mektubu bırakıp uçmaya başladı. Gözden kaybolana kadar ona baktım ve o gittiğinde mektuba doğru uzandım. Hemen açtım ve okumaya başladım.

"Sevgili Eli,
Yıllardır sni düşünüyorum, kokunu, nefesini, bakışlarını, kalp atış ritmini... Şu an 20 yaşındayım. Ve emin ol bu 5 sene içinde sana olan sevgim hiç azalmadı. Her gün belki de aynı anda gökyüzüne bakarız diye hiç sıkılmadan baktım gökyüzüne. Her bir yıldız daha çok parladı sana olan sevgimi hissedince. Vampirler duyguları en yoğun şeklinse hisseder. Ve bu sevgi de ayrı kalma acısı da öldürüyor beni. Tek bir solukta kendimi sana veriyorum. Ben ölmedim Eli. Biz ölmedik. Larin de, Howard da seni çok özledi. Ivy odasından çıkmaz oldu. Bizi ayırmaya çalıştılar Eli. Sana yazıp yazmama konusunda çok kararsız kaldım. İnan bana sana her şeyi anlatmak isterdim. Seninle gizlice Stretford Uçurumunda buluşma isterim. Pazar günü saat 22de. Seni her zaman sevdiğimi ve seveceğimi bil.

Bay Dikkatsiz (David)"

O buluimaya gitmeyeceğim! Ben onu yıllarca ölü bildim ve o şimdi mi söyleme gereği duymuş! Bu bir şaka olmalı! Ondan nefret ediyorum. Her gün kalbimin bu acısının dinmesini bekledim. Canım yandı, her saniye. Ondan nefret ediyorum! Mektubu cebime koyup gördüğüm her insanı tek tek son damla kanına kadar içip öldürdüm. Bu bana zevk veriyordu. Ben vahşi olmaya alışmıştım ve Slenderman hariç birinin ne sevgisine ne de özlemine ihtiyacım vardı. Bende aynı şekilde Slendermane karşı böyleydim. Birbirimizle mutluyduk. Eve dönmeye karar verdiğimde saat gece 12 idi. Hızla ev yoluna koyuldum. Benim hayatım vahşi ve psikopat şeylerle doluydu. Yolda bir insan gördüm. Ona yaklaştım. İçimden bir ses ona dokunmak istiyordu. Yaklaştım ve yaklaştım. Elimi kaldırdım ve birde hırlamaya başladı. Bu bir kurtadamdı! Biraz geriledim ancak o bana doğru geldi. Onun tam ensesine dokundum ve bağırmaya başladı. Canı yanıyordu. Ben ise daha güçlü hissediyordum. Onu bıraktım. Yere düştü. Kalktığında kurta dönüşmeye çalıştı ancak dönüşemiyor gibiydi.

"Bana ne yaptın! Güçlerim! Sen nesin!" diye bağırdı. Neler olduğunu anlayamamıştım. Kurta dönüşmeyi istedim. Gözlerimi kapattım. Açtığımda her yer daha farklı gözükmeye başladı gözüme. Sanırım.. Bende özeldim. Ek gücüm ise.. Yaratıkların özelliklerini çalmaktı!