Slenderman Geri Dönüyor #wattys2017

Savaş Başlıyor Mu?

Adımlarımı hızlandırdım ve kadın üstüme atladı. Onu yere ittirdim ve pençelerimi olabildiğince hızlı salladım ancak kadın benim sallamalarıma karşılık vererek ona zarar vermemi engelledi. Ona zarar veremeyince daha çok sinirlendim. Bana yumruk atmasıyla yere düştüm. Etrafı bulanık görüyordum. Sanırım çenem kırılmıştı. Yerinden oynamış çenemi geri taktım ve ayağı kalktım. Kadına doğru koştum ama o beni havada fırlattı ve ağaca çarptım. Yerden yine kalktım ve kadına doğru tekrardan koştum bu sefer onun yüzüne çizik atabilmiştim. Kadın sersemleyince üstüne atladım ve kurt dişlerimle onu ısırdım. Onu öldürmüştüm. Bir kurt bir vampiri ısırdığında, vampir ölür. Kadın yalpalamaya başladı ve en sonunda yere düştü. Dizlerinin üstüne çöktüğü an elimi kalbine soktum ve kalbini çıkardım. David'e kimse bulaşamazdı.

'Eveeeet! Bravooo!' Diye bağırıyordu çevremdekiler. David'in yanına gittim.

'Gitmeliyim Eli. Saat 9a geliyor.' Dedi David bana sarılarak.

'Hayır gitmeyeceksin. Sana daha fazla zarar vermelerine izin veremem!' Dedim ciddiyetle.

'Bak Eli, uyurken camını açık tut. Orada olacağım.' Dedi.

'Beni uyandıracağına söz ver' dedim gülerek.

'Söz veriyorum Eli. Seni seviyorum.' Dedi ve beni öpüp gitti. Bende etraftakileri yollayıp kadının cansız bedenini kaldırdım. İlerledikçe kadının yüzü eriyordu. Eve kadar koştum.

'Slenderman yardım eder misin?' Dedim evin önünde bağırarak. Geldi ve bana tek kelime bile etmeden kadını aldı ve gitti. Geri geldiğinde de tek kelime etmeden odasına girdi. Odasının kapısını açtım.

'Tanrı aşkına Slender senin sorunun ne?' Dedim anlamsızca. O ise çok sinirliydi. Bana doğru iyice yaklaştı ve boğazıma sarıldı. Bir eli de kalbimin hizasında onu çıkaracak gibiydi.

'Neler oluyor baba?' Dedim ona ağlamaklı bir şekilde bakarak.

'Bak Elizabeth her gün sorun çıkarıyorsun ve üstüne üstlük gelmiş bana burada artislik taslıyorsun! Senin kıçını toplamak ne kadar zorlaştı tahmin bile edemezsin! Şimdi ya bundan sonra eskisi gibi yanımda yaramazlaşırsın ya da bu evden çıkar gidersin!' Dedi. Siniri gözlerinden okunuyordu. Korkmuştum.

'Ben üzgünüm. Amacım böyle olması değildi. Ben.. üzgünüm.' Dedim. Boğazımdaki elini biraz daha bastırdı.

'Bir daha olursa seni bu eve hapsederim ve akıllanana kadar da burada kalırsın. Seni H.O.S.T.'a vermeye niyetim yok!' Dedi ve ellerini çekti. Nefes almaya başladığım için rahatlamıştım. Ona yaklaştım ve sarıldım.

'Seni seviyorum babacığım.. Benim için korkma. Ben onlara yakalanacak kadar aptal değilim.' Dedim. O da bana sarıldı.

'Babalar korkar.' Dedi gülerek.

'Ben odamdayım aç değilim.' Dedim. Kafasını salladı. Odadan çıktım ve kendi odama koştum. Yatağıma yattım ve döndüm durdum. Saat 9.30 idi. 10a yaklaşmıştı saat. David'i bekleyecektim. Telefonda oyun oynadım. Telefonun arkasında duran gölge dikkatimi çekti. Kafamı kaldırdım.

'David?' Dedim tereddütle. Bu onun kokusu değildi.

'Ben Alexander. Beni David yolladı. Bu akşam gelemiyor ancak yarın sabah 11de seni gelip alacakmış.' Dedi.

'Aaa pekala' dedim. Çocuk gitti. Bende uyumaya başladım.

Sabah uyandığımda saat 10.40 idi. David yanımda yatıyordu.

'Hani saat 10da gelecektin?' Dedim gülerek.

'Geldim zaten ama güzel uyuyorsun diye seni uyandırmak istemedim.' Dedi David bana sıkıca sarılarak. Onu ittirdim ve bakışlarım değişti.

'Neler oluyor?' Dedi.

'Dün bir çocuk geldi ve adının Alexander olduğunu, onu senin yolladığını ve yarın sabah 11de geleceğini söyledi.' Dedim. Onun da yüzü değişti.

'Babam.. Babam seninle görüştüğümü biliyor Eli!' Dedi David nefes alış verişi hızlandığında...

Eleştiri ve beğendiğiniz kısımları yazarsanız sevinirim, iyi günler!