Slenderman Geri Dönüyor #wattys2017

Son

Büyük bir savaş başladı. Her yer kan gölü olmuştu bile. Ve bizim lehimize bir olay gerçekleşti. Bütün mahkum-yaratıklar kaçmış ve bize yardıma gelmişlerdi. Hayatımda ilk defa bu kadar fazla kan görmüştüm. Ciddiyim. Slenderman ve Clark karşı karşıya gelmişlerdi. Slenderman ilk defa bu kadar vahşi olmuştu denilebilirdi. Clark'a işkence çektirerek öldürmüştü resmen. Her yerine çizik atmış ilk parmaklarını, sonra ellerini, sonra kollarını, sonra ayak parmaklarını, sonra ayaklarını, sonra bacaklarını ve en sonda kafasını kesmişti. Tamamen saf kötülüktü ortadaki. Savaşı biz kazandık tabiiki. Savaş bittikten sonra isteyen ailesinin yanına döndü isteyen bizimle kaldı. Binayı baştan sona temizledik ve değiştirdik. Tamamen farklı bir yer olmuştu artık. Şimdi hep birlikte yaşıyoruz burada. Herhangi bir tehdit karşısında ise hiç telaşlanmıyoruz. Tehdidi ve onu yaratanı ortadan kaldırıyoruz. Artık mutluyuz. Ivy ve Slenderman de artık tamamen birbirlerine olan aşklarını itiraf ettiler. David ve bende aynı şekilde.. İşin mucizevi kısmı Howard ve Larin birbirlerinden hoşlanıyorlarmış! Ve ikiside artık birlikteler. Tek sorun anneannem öldü. Araba kazası diyorlar. Pek emin olamıyorum ancak son nefesinde benden özür dilediğini söylemiş. Onu özlüyorum tabiiki. Noem -kendisi ölülerle konuşabiliyor- sayesinde arada anneannemle konuşuyorum.

'Hadi Eli, bu savaşı kazanalı bir sene oldu. Bir sene kutlamasını kaçırmayalım!' Dedi David hazırlanırken. Gülümsedim.

'Hiç kaçırır mıyım?' Dedim küpemi düzeltirken. Bahçeye indik. Herkes bir yere oturmuş müzik dinliyordu. Müziği kısıp konuşmaya başladım.

'Öncelikle ilk senemiz kutlu olsun!' Dedim elimdeki bardağı havaya kaldırarak. Herkes alkışladı. 'Burayı bir aile ortamı yapan herkese teşekkür ediyorum!' Dedim. Yine alkışladılar. 'Burayı başından beri böyle yapmayı düşünen ve bunun için çok büyük fedakarlık gösteren Daivd'e de çok teşekkür ediyoruz! Kendisi çook uğraştı. Babasını dövdü!' Dedim gülerek. Herkes güldü. 'İyi eğlenceler!'

Müzik sesi yükseldi ve herkes gülüşüp konuşmaya devam etti. Ve benim hayatımın zorlu günleri de bu sayede sona erdi.

Bu hikayem bitti. Ancak İçimdeki Yazar' adlı hikayem hâlâ devam etmektedir. Yeni bir hikayeye daha başlayacağım. Takipte kalın:)