Düşünce

4.1K 181 44
                                    

Bu sırada Slendermanin bana doğru döndüğünü hissettim. Ve kafamı dizlerimin arasına aldım. Tanrım! anneannem beni bırakmazdı! Yo hayır! Ayrıca o sincap olayı istisnaydı. Ailem beni anneannemin yanına okuyabileyim diye bırakmıştı!

'Bana bakılı kalma, korkuyorum!' Dedim ona dönerek. Başımı yavaşça dizlerimin arasından kaldırmıştım.

'Hadi ama Elizabeth. Sen benim öz çocuğumsun. Benim kanımdansın. Sen böyle yaparsan Lilithe olan olur. 54 senedir bu acıyla duruyor. Annen sana hamile kaldığında hissetmiştim seni. Yapacakların, vereceğin korkular içşme dolmuştu. Her olayında biraz daha güçlendim ben. Beni sen var ettin. Dünyanın katlarca altında senin doğmanı bekledim 30 seneden fazlaca. Şimdi sende bırakma beni böyle.' Yaklaştı ve elleriyle yüzümü kavradı. 'Sana ihtiyacım var Eli, sen benim umudumsun.' Bunları söylerken sesi çom sakindi. Herkesin korktuğu Slenderman bu olamazdı. Bu adam şefkatliydi. Öbürü ise tam bir canavardı. Bu adamı sevmiştim. Içimdeki ses onun doğru söylediğini söylüyordu. Ama ben insan öldüremezdim. Ben daha küçücük bir çocuktum.

'Anneannem benim hakkımda ne düşünüyor?' Dedim ağlamamak için kendimi zor tutarken.

'Senden korkuyor Eli. Ailen seni anneannene bıraktığında korkmuştu. Hâlâ da korkuyor. Seni sevemedi hiçbir zaman. Çünkü sen ona hep sorun çıkardın. Hep bir şeyler öldürdün,  bir şeyler bozdun. Onun için felakettin sen!  Birde bana bak! Bana bak!' Dedi ve gözlerimi ona sabitlememi sağladı. 'ben ise senin için her şeyi yaparım kızım, her şeyi. Çünkü sen içinde beni taşıyorsun!' Dedi ve ayağa kalktı.

'Kapıyı açık bırakıyorum. Eğer kaçarsam sonun Lilith gibi olur. Kaçmazsan ise senin için daha iyi olur. Ben cesedi göle atacağım.' Dedi ve ilerledi. Kafamı salladım. Onayladığımı gördükten sonra yürümeye devam etti. Oturdum ve ailemi düşündüm. Bensiz mutlulardı. 5 senedir anneannemleydim. 5 yaşından beri. Çünkü 5 yaşında sincap yuvasına girip zehirli yaprak hediye etmiştim onlara. Zehirli olduğunu biliyordum. Ve bu hoşuma gidiyordu. 5 dakika sonra gittiğimde hepsi ölü bir şekilde yatıyorlardı, ben ise gülüyordum. Her şey garipti. Çok garip..

Slendermana alışmalıydım. O haklıydı. O olmazsa benddn nefret edeceklerdi. O beni olduğum gibi kabullenen tek kişi.

'Geldim' dedi Slenderman kendini uzatarak.

'Nerede uyuyacağım?' Dedim odaya bakarak.

'Tabiiki burada uyumayacaksın, gel' dedi ve elimden tuttu. Beni getirdiği oda büyüktü ve iki kişilik yatağı vardı. Eliyle yatağı gösterdi. Çok yorgundum. Kafamı yastığa koyduğum gibi uyuyakaldım. Rüyamda gördüğüm şeyler eskiden yaptığım cinayetlerdi. Ben cidden kötü birisiydim.

"Ama herkese göre değil! Slenderman beni seviyor! Ben mutluyum!" Diye geçirdim aklımdan ve kendime güvenim yerine geldi. Gülümsedim. Gözümü hafif araladığımda gördüğüm şey cidden farklıydı, alışkın değildim buna....

Selammmm! Biraz uykulu iken yazdım, ve de yorgun. Sınav haftam başlıyor bu yüzden gecikebilir, iyi günler!

Slenderman Geri Dönüyor #wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin