Aşiretin Hanımağası

23ஜ "Bekle bizi Ağva, biz geliyoruz."

Bölümün yarısını Wattpad silmiş. Gerçekten bıktım artık! Elim ayağım sinirden titriyor. Çıldıracağım artık! Neyse, hatalarım vardır. Çünkü geri dönüp, düzeltme şansım şuan yok. Romantik sahne yazacaktım ama aklıma bir şey gelmedi. Başka bir bölüme söz.

Bir de şunu belli etmek istiyorum; ZeyKer'in birlikte olmalarını bir süredir yazmıyorum. Sadece geçiyorum. Bu sizi niye rahatsız ediyor? Bunu anlayamıyorum. Neyse, keyifli okumalar.

Bölüm, yoklugunlaben'e gidiyor, umarım beğenirsin kuzum^^ Her bir yorumun için sana çok teşekkür ederim^^ İthafını yarın bilgisiyardan yapacağım.

ஜ 23.Bölüm ஜ

ஜ Zeynep'in Ağzından ஜ

Okuldan çıktığım da her zaman ki gibi Kerem beni almaya gelmişti. Arabaya binip, Kerem'e döndüm.

"N'aber hayatım?" Dedikten sonra, uzanıp yanağını öptüm.

Gülümsedi.

"İyiyim güzelim, siz?"

"İyiyiz." Dedim, otuz iki diş sırıtarak.

"AVM'ye gidelim mi?" Diye soran Kerem'e, olumlu anlamda başımı salladım.

"Süper olur." Dedim, sevinçle.

Bir süre sonra AVM'ye geldiğimiz de, Kerem kemerini çözüp, arabadan inerken ben de onun gibi yapıp, arabadan indim.

Kerem, elimi tuttuğun da gülümseyerek ellerimize baktım. Alışmıştım ama her zaman daha fazla heyecanlanıyordum. Kerem'in dokunuşları tüm bedenime fırtına etkisi yaratıyordu.

AVM'nin içine girdiğimiz de, Kerem başını bana döndürüp konuştu;

"Nereye girmek istersin?" Diye sordu.

"Bebek eşyalarına bakalım, lütfen." dedim heyecanla.

Bebeğime birşeyler bakmak istiyordum. Evet, cinsiyetini bilmiyordum. Daha vardı ama ben yine de bakmak istiyordum.

"Tamam."

Gülümsedim.

"Hadi o zaman."

Kerem'le beraber bir bebek mağazasının içerisine girdikten sonra etrafa dudaklarımı ısırarak, bakmaya başladım. Bu mağazayı alabiliyor muyuz?

ஜ Bölüm günümüz, Pazar. Okul olduğu için. Çok çalışmam gerekiyor. Bununla ilgili itiraz etmeyin. Yapabileceğim bir şey yok. Yeni bölüm diye soranları hiç uyarı yapmaksızın sessize alacağım. Ki aldıklarım var ஜ

"Kerem, bunlar çok güzel." diye mırıldandım. Kerem, gülümseyerek baktı bana.

Görevli bir bayan yanımıza geldi. "Buyurun, size nasıl yardımcı olabilirim?" Diye nazikçe sordu.

"Bebeğimiz bir aylık. Ama daha cinsiyeti belli değil. Öylesine bir bakalım dedik." Dedim.

Kadın, sıcak bir şekilde gülümseyip, "Anlıyorum. Yeni bebek heyecanı. O zaman size yeni doğan bölümünü göstereyim. Bakmak istersiniz, belki."

"Olur." dedim, ben de gülümseyerek.

Yeni doğan bölümüne geldiğimiz de, iç geçirerek bakmaya başladım. Çok güzellerdi! İnsanın hepsini alası geliyordu. Zıbınlıklara bakmaya başladım. Kerem bana gülümseyerek bakıyordu.