Aşiretin Hanımağası

7ஜ "Niye beni kendinle sarhoş ediyorsun."

O  kadar güzel yorumlar geldi ki çoook teşekkür ediyorum size

Vote ve yorumlarını eksik etmeyin canlarım :)

Zeynep, dün gecenin vermiş olduğu sinir ile gözüne uyku girmemişti.Bugün dersi vardı fakat o şu an derslerini bile düşünemiyordu.O kızı parça pinçik etmeliydi.Nereden geldi bu his bilmiyordu.'Kerem kocam olduğu için' diye geçirdi içinden Zeynep.Zeynep yan dönerek Kerem'in uyurken ki hâliyle karşılaştı.Yeni çıkmış sakalları ona ayrı bir hava katıyordu.Zeynep Kerem'in kendine olan has kokusunu içine çekti.Erkeksi kokuyordu.Zeynep daha fazla yatakta oyalanmadan sessiz bir şekilde yataktan çıktı.Kıyafetlerini alıp banyoya geçip üzerini giyindi.Siyah dar bir kot pantolon ve yarım kollu bir kırmızı tişört giymişti.Zeynep odaya girdiğin de Kerem'in hâlâ uyuduğunu fark etti.Sonra odadan çıkıp, aşağı indi.Aşağı indiğin de Neslihan'ın evden çıkmak üzere olduğunu fark etti.Hızlı adımlar ile ona yaklaştı.Neslihan Zeynep'i fark edince başını eğdi.

"B-Ben ö-zür dilerim h-hanımağam." Dedi Neslihan titrek bir şekilde.Dün geceden sonra çok korkuyordu kadın.Kocasını bu kadar sahipleneceğini hiç ama hiç düşünmüyordu.

"Kocam ile ilgili hayaller kurmasaydın böyle olmazdı.Şimdi gidebilirsin." Dedi Zeynep oldukça sert ses tonuyla.

"B-Bir daha olmaz hanımağam.A-akılandım ben hata ettim lütfen a-affedin." Dedi kadın.

"Seni tekrardan eve alayım da kocama tekrardan sulan.Ben senin gibileri bilirim kızım.Zaten hâlâ sinirliyim.Son iki tutam saçını da yolmayayım." Dedi Zeynep.Neslihan korkmuş bir şekilde konaktan ayrılmıştı.

"Hamile kalacakmışta!Yaşayacakmışta! Gerizekalı." Diye mırıldanmaya başladı Zeynep.Mutfağa doğru girdi.Mutfakta Fatma Teyze kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın Fatma Teyze." Dedi Zeynep onun arkasından gelerek.Fatma Teyze birden yerinden sıçradı.

"Ay hanımağam korkuttunuz beni.Bir şey mi istemiştiniz?" Dedi Kadın elini dişine takarak.Zeynep kadının resmî konuşmasına garipsemişti.

"Bana hanımağa deme Fatma Teyze bana Zeynep diye hitap edebilirsin sadece yardım edebilecek bir şey var mı diye sormaya gelmiştim." Dedi Zeynep yumuşak ses tonu ile.Fatma Hanım afallamıştı karşısındaki kadının bakışları sıcacıktı.

"A-ama-"

"İtiraz istemiyorum Fatma Teyze.Hem annemden bile büyüksün sen hanımağa deyince kendimi garip hissediyorum, lütfen." Dedi Zeynep.Kadın karşıdaki kadının aslında ne kadar iyi olduğunu düşündü.Dün Neslihan'a yaptığında da sonuna dek arkasındaydı.Zeynep, geldi geleli pek konuşamamışlardı açıkcası, Fatma Hanım, oldukça çekiniyordu hanımından.

"Tamam Zeynep kızım." Dedi içten bir şekilde gülümseyerek.Genç kadın memnun bir şekilde gülümsedi.

"ZEYNEP!" Diye bağıran Kerem'i duyan Zeynep hemen mutfaktan çıkmıştı.Kerem Zeynep'in yanına gelince derin bir nefes aldı.Zeynep kaşlarını çatarak Kerem'e bakmaya başladı.

"Seni yanımda göremeyince ne kadar korktum biliyor musun? Ben her sabah seninle uyanmaya alışmışken bu sabah olmaman beni korkuttu." Dedi Kerem.Kerem gerçekten de çok korkmuştu.Zeynep'i yanında göremeyince tüyleri diken diken olmuştu.Zeynep karşısındaki adamın sözcüklerinden fazlası ile etkilenmişti.Bu adam bu kadar sert görünürken nasıl bu kadar yumuşak olabiliyordu!

"Mutfaktaydım." Dedi Zeynep alçak ses tonuyla.

"Bir daha ben uyanmadan yanımdan gitme Zeynep." Dedi Kerem.Zeynep başıyla onayladı ne kadar bu konuyu garipse de.