- Sehun'un Dilinden -
Nayeon beni bir anda öptüğünde az önce bilerek tuttuğum nefesim bu kez kendiliğinden kesildi. Şaşkınlıktan tepki veremedikten sonra anında toparlanıp kontrolü elime aldım ve ben de onu öpmeye başladım.
Bana göre zaman durduğu için ne kadar sürdüğünü bilmiyorum ama oksijene ihtiyaç duyunca ayrılmak zorunda kaldık. Az önce istemsizce kapanan gözlerimi hızlıca açtım ve bundan pişmanlık duyup duymadığını kontrol etmek için gözlerine baktım. İkimiz de nefes nefeseyken Nayeon kapattığı gözlerini yavaşça açıyordu.
Birbirimize utangaç bir şekilde bakarken Nayeon'un yanakları kızarmaya başladı, böylesine tatlı olmak zorunda mı? Kendimi tutamayıp -hazır uzaklaşmamışken- yeniden öptüm. Bir süre daha öpüşünce bugün durumlar kontrol edemeyeceğim yerlere gider diye korkup geri çekildim.
"Özür dilerim." dedim hızlıca.
"Ne-neden?" dedi kekeleyerek.
"Ben... ke-kendimi tutamadım."
"Şey... zaten- ben... sen değil ki- ben seni- öp- ilk öpen bendim- sen beni sonra-ama-yani-"
Onu belinden tutup kendime çektikten sonra alnından öptüğümde daha fazla konuşamadı. "Nayeon seni seviyorum. Ben bunun dışında ne diyeceğimi bilemiyorum."
O da yutkunmaya çalıştıktan sonra başını geriye çekip gözlerimin içine baktı. "Sehun?"
Ağzından çıkacak herhangi bir şeyden çok korktum. Ya pişman olduğunu söylerse? Zar zor nefes almaya çalışıp bir cesaret karşılık verdim.
"Efendim?"
"Ben de senden hoşlanıyorum."
Parmak uçlarımdan kalbimin en derinlerine kadar bir karıncalanma oldu, mutluluktan nasıl tepki vereceğimi şaşırdım ve gözlerine bakmaya devam ederken yine dayanamayıp dudağının kenarından öptüm.
"Teşekkür ederim," dediğimde gülümseyince, "Ama bu gerçek mi?" diye sordum.
"Evet."
Gerçekten inanamıyorum, ben kimim ki Nayeon beni sevsin?
"Ama neden ki? Sen benden niye hoşlanasın?"
"Bu da ne demek?" diye sordu.
"Nayeon kendine bir baksana! Sen harikasın... ben-bense sadece Sehun'um."
Bunu duyunca bir anda ciddileşti. "Ben harika Nayeon değilim sen de sadece Sehun değilsin. Bunu bir daha sakın düşünme."
"Pekala... bu anı batırmayacağım... sustum."
Söylediklerime anlam veremese de o da sustu. Orada utanarak ve gülüşerek birkaç dakika oturduk ve birbirimize bakıp durduk. Söyleyecek çok şeyi varmış da kendini tutuyormuş gibiydi.
Bu gecenin böyle ilerleyeceğini asla tahmin etmezdim. Ben o düğüne Nayeon'u davet ederken asla böyle şeyler beklemedim.
En fazla birlikte bir anı daha biriktiririz diye düşündüm hepsi bu. Ve az önce hayal ettiğimden çok daha öte bir anı biriktirdik. Bir süre daha konuşmayıp kaçamak bakışlarla birbirimizi süzdükten sonra aynı anda güldük.
"Şu an çok utanıyorum." dediğinde koltuğa yaslanıp onu kendime çektim ve başını göğsüme yasladım.
"Şu an çok mutluyum." diye itiraf ettim o da kollarını belime sararken.
"Çok garip oldu ortam şu an yani tuhaf hissediyorum." dediğinde endişelendim.
"Seni... rahatsız etmedim değil mi?" diye sorduğumda başını kaldırıp bana şaşkınca baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lades / Sehun ✔️
Fanfic- Evlilik teklifime ne diyorsun? - Şartlar uygunsa neden olmasın? Sonuçlarını tahmin ettiğim halde kabul ettim, gitti. Zaten Oh Sehun hep bile bile lades değil mi?
