SON KEZ [EnKay]

♡ KAOS ♡

Hellooo🙋🏿‍♀️ son iki bölümü dönüm noktası olarak yazacağım 💚 dikkatli okumanızda fayda var💚 cover video bizzat bölüm için seslenmiş sanki💚Iyi okumalar 💚

Herkes bir karar aşamasındayken Londradan Istanbula geri dönmüştü çocuklar. Ender,Kaya,Mahmut ve Caner hava limanında Erim ve Yiğiti karşılamak üzere beklemedeydiler. Oğullarının gelişi ile bir-birine bakarak gülümseyen Ender ve Kaya aynı anda Yiğite sarıldılar.  Ardından valizi ile gelen Erim de, sırayla annesi ve Kaya abisine  sarılmıştı.  Böylece Erim annesi, Yiğit ise babası ile kalacaktı. Tabiiki yarın Enderin oğullarının şerefine düzenlediği aile yemeğine her kes katılacaktı.

( Erim Argun - 22, Yiğit Ekinci - 26 P.S.resim eski bölümlerden )

Erim Mahmut ve Enderin evine varıncaya kadar, Yiğit Kayayla artık evdeydi.  Tabii ki, evde onu bekleyen sürprizden henüz haberi yoktu. Taki o surpriz kendisini karşılayana kadar...

Ma: Hoşgeldiniz.
K: Merhaba. Şahika yokmu?
Ma: Yolda geliyor.  Bende yeni  geldim zaten. (El uzatır) Merhaba Yiğit . Ben Mayda.
Y: (şaşırır) M-merhaba (elini tutar) memnun oldum. (Babasına bakar)
K: (omuzuna dokunur) Hadi içeri geçelim. Sonra etraflıca konuşuruz.
Y: Konuşuruz? Haa anladım. Hanımefendi kız arkadaşın galiba.
K:....(ağzı açık bir şekilde bakar)..........
Ma: (gülümser ) Yiğite bizden bahsetmedin mi Kayacığım?
Y: Bizden? Vaooo? Kim o biz?
Ma: (Kayaya bakar) Biz. Yani ben, Kaya ve kardeşin.
Y: (şok olur) Ne?????
K: Iıı Yiğit, oğlum biz bunları etraflıca konuşuruz tamam mı? Hadi sen şimdi git yerleş.  Geliyorum şimdi bende.
Y: Hı hı . Olur olur. Kalkayım ben odama, hı sende çabuk gel. Bekliyorum.
K: Tamam. (Maydaya döner) Ben kendim söyleye bilirdim değilmi Mayda?
Ma: Y-yani ben...
K:  Bir zahmet bundan sonra daha dikkatli ol. Ben bir baba olarak oğlumla konuşacaktım  zaten.
Ma: Afedersin.

Kaya kadına sinirli bir bakış attıktan sonra yukarı oğlunun yanına çıkmaya başladı.  Kapıya yaklaştıkça oğlunun bir şeyler konuştuğunu farketmesiyle duraksadı.

Telefon konuşması:

Y: Ya nasıl olur ya böyle bir şey.  Şaka mı bu? Babam diyoruz babam. Bu adamın kaç yıldır bir ilişkisi yok ki? Nasıl olur da kısacık sürede birini hamile bırakır?????
X:.....
Y: Nasıl yani? Sen nerden biliyorsun?
X:............
Y: Madem gerçeği biliyorsun,  peki neden susuyorsun?
X:...........
Y: Inanmiyorum ya.....nasıl olur ama böyle bir şey? Babam diyoruz ya babam?????
X:.............
Y: Deliricem ya..ben ne umuyorum, sonda ne buluyorum. Aman Tanrım. Hiç bir şey mi değişmeyecek yani?  Üfff be neyse. Kapatıyorum gelicek zaten birazdan.
X:.......
Y: Tamam

Konuşmanın sonu.

Sesin kesildiğini duyan Kaya kapıyı tıklatıp içeri girdi.

K: Yiğit?
Y: Buyur
K: Oğlum yardım edeyim mi?
Y: Konuya gir bence.
K: Yiğit, oğlum bak....
Y: Tamam kabul ediyorum annem bir yanlış yaptı, hata yaptı ama senin şu an yaptığın ne o zaman Allah aşkına ne????
K: Bak Yiğit ...
Y: Baba hani biz konuşmuştuk,  hani annemle konuşacaktın. 
K: Konuştum
Y: Eee? O zaman bu kadın ne diyor?
K: Hataydı....yani yakalanınca da toparlayamadım.
Y: Ohhhh ne güzel bir hata bu. Baba kadın hamileyim diyor. Allah aşkına böyle hata mı olur?
K: (oturur) hiç bir şeyi doğru düzgün hatırlamıyorum. (Elleri ile yüzünü tutar) çok içmişim.
Y: Eğer bu bir hataysa neden bu hatadan dönmüyorsun? Baba çocuk ne kadar?
K:....5hafta galiba....
Y: Aldırmak  olmuyor mu?
K: Oğlum ben böyle bir şeyi nasıl isterim ondan? Yani bir anneye çocuğunu öldür denirmi hiç?
Y: Tamam.  O zaman ömrünün sonuna kadar Semanın bir başkasına baba demesine katlanırsın artık. Ne yapa biliriz ki? (göz devirir)
K: .....Yani gerçekten şu an yaşadıklarıma  inanamıyorum ya..
Y: Pişmanmısın?
K: Çok. Geriye yolum da yok artık.  Kaybettim ben.
Y: Yalnız sen değil, annemde kaybetti yalnız. Dik  görünmesine bakma, yıkılmıştır o da.
K: Hiç öyle davranmıyor ama....
Y: hagahahagahaa öylemi???
K:( güler) evet
Y: Yani bildiğimiz annem işte. Duruşu böyle. Napıcaktı ki , kıza zehir içirip,  bebeğimi düşürecekti? Şahikamı o?
K: Yiğit oğlum o ne biçim  laf?
Y: hahahah yalanmı baba ya?
K: Neyse ya. Hadi hazırlan in, bir şeyler yeriz. Acıkmışsındır.
Y: Tamam....baba?
K: Efendim
Y: Eğer bu kadın hamile olmamış olsaydı....
K: Bir dakika bile düşünmezdim.
Y:(başını sallar) Yazık oluyor size de.
K: Napayım oğlum, bizimde gerçeğimiz buymuş. (Ellerini açar)
Y: eee ne yapalım şimdi? Bir küçük çocuk orda, biride burda. Nolucak sonu bu işlerin baba?
K:  O kadar sıkıldım ki, yemin ederim...burama kadar geldi (boğazını gösteririr ). Ne bitmez dertmiş arkadaş. Keşke hiç gitmeseydim önceden....
Y: O kadarda dedik ama sana...Neyse...Hadi in geliyorum bende.
K: offff...Çok bekletme yalnız.
Y: Tamam