Barış kapıyı açar. Gelen Dicle'nin arkadaş grubudur. Hepsi tek tek büyük bir coşkuyla Barışa selam verip içeri geçerler. Leyla mutfaktan kafasını uzatıp seslenir:
-Aa siz mi geldiniz çocuklar! Hadi gelin kahvaltıya yetiştiniz :)
Dicle: Yaa bebeklerim hoşgeldiniz
Hepsine sarılır. Herkes mutlaktadır artık. Masaya oturup kahvaltıya başlarken Baran söze girer
-Biz bugün için bir tekne kiralamıştik 1 hafta öncesinden e artık Dicle de geldiğine göre hep birlikte gidebiliriz?
Ege: Ha Leylacık?? Gelirsin sen de dimii?
Leyla: Ya çocuklar çok isterdim ama bugün birikmiş işlerimi halletmem lazim siz gidin
Grup üzülür. Bir süre sonra Leylayi ikna etme çalışmaları yanıt vermediğinden kalan sahalar bizimdir diyip Dicle ve Barış'la yürüyerek tekneyi kiraladıkları alana gelirler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tekneye girdiklerinde alışıp zaman geçirdikten sonra müzik açarlar. Ortaya araştırmalık bir şeyler koyup teknenin ön kısmında eğlenmeye devam ederler.
Barış, Dicle'yi daha önce hiç böyle görmemiştir, ona hayran hayran bakıyordur. Karşısında tablo gibi duran kıza daha fazla kayıtsız kalamaz ve telefonundan bir kare yakalar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
barıshavas: öldüm 🤤
Ve yorumları kapatır. Barışa özelden mesaj üstüne mesaj yağıyordur. Hiç birine bakmadan telefonu bir kenara bırakıp sevgilisini göğsüne yasladı. "Mavinin huzurunu" izlediler birlikte.
Ege: Ee hadi atlamıyor muyuz!!!??
Gruptan sesler yükselirken Dicle'nin telefonu çalar ve Barış'a işaret yapıp alt kata, sessiz bir alana gider
Gruptakilerin bir kısmı denize atlamış, bir kısmı güneşleniyordur. Yaklaşık 10 dakika sonra Dicle gelmeyince Barış aşağı iner. Dicle iş görüşmesi yapıyordur. Kapatmak üzere, son cümlelerini söyler:
-Tamamdır hiç merak etmeyin hepsi bende. Görüşmek üzere iyigünler
