Sabah 07:00 (Haftasonu)
Üstlerinde sadece belden aşağılarını kapatan ince bir çarşaf vardı. Zaten gün ışığı yeterince odaya dolmuştu. Dicle, Barış'a sırtını dönmüş yüzü cama dönük taraftaydı. Üstlerinde bir şey olmadığından sırtı açıktaydı. Barış ise Dicle'ye yaklaşıp saçlarına gömülmüş, arkadan sarıldığından yatağın yarısı boşta kalmıştı.
Barış, Dicle'nin saçlarının kokusu ile uyandığında kendini çok huzurlu hissediyordu; keşke her gün böyle uyanabilseydi...
Uyandığı gibi yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi. Biraz daha hayranı olduğu saçları öpüp koklarken Dicle de hafiften uyanmaya başlıyordu. Uyku sersemi mırıldandı:
-Yia biraz daha uyuyalımm
Önüne dönüp Barış'a sarıldığında tekrar uykuya dalmıştı bile. Barış, Dicle'nin bu haline gülerken uyandırmamaya dikkat ederek yanağına ve dudağına küçük öpüşler bıraktı. Öptüğü yerleri koklarken boynuna indi; orayı da öpüp kokladıktan sonra Diclenin boynunda uyuyakaldı
.
.
.
AyMer, Dicle ve Barış'ın gece eve gelmeyeceğini anladığından Havas Home'da kalmışlardı. Aydın salonda beyaz koltukta; Meral ise Aydının üst kattaki yatağındaydı. Gece biraz havadan sudan konuştuktan sonra uykuya daldılar.
Sabah önce Meral uyanmış, kendine gelip toparlandıktan sonra aşağı inmişti. Aydın'ı hala geceki pozizyonda gördüğünde uyandırıp uyandırmamakta kararsız kalmıştı. Yanında gidip beyaz koltuğa oturduğunda kısa süre sonra Aydının alarmı çalmaya başlamıştı.
Yüzünü buruşturarak alarmı kapatırken koltuğun başındaki Meral'i görünce gülümsedi:
-Ne zaman uyandın?
-Çok olmadı yeni geldim. Günaydın :)
-Günaydın :) Alarmımı kapatmayı unutmuşum dün geceden ya neyse olsun hadi kahvaltı yapalım
-Olurr yapalım
Aydın lavaboya gidip uyku mahmurluğunu üzerinden atıp geri döndüğünde enfes bir kahvaltı hazırlamıştı. Meralin yardım etmesine bile izin vermemiş, yorulmasini istememişti. Birlikte masaya oturduklarinda Meral şaşkınlıkla söze girdi
-Hiç böyle bir şey yaşayacağımı tahmin etmezdim. Yaşamadım da zaten, çok tuhaf. Bana iyi bakıyorsun Aydın Havas :)
-Nasıl şeylerden bahsediyorsun?
-Yani beni el üstünde tutan biriyle olmamıştım hiç. Hep ben çabalamıştım her şey için, ama şimdi farklı
-Daha çok şeyler yaşayacağız, kendini hazırlasam iyi olur :)
-Aaa şımarırım amaa
-Bana uyar 😂❤
Birlikte keyifli bir kahvaltı yaptıktan sonra Dicle ve Barışı rahatsız etmemek için eve gitmediler. Onlardan haber gelene kadar günü evde geçireceklerdi.
.
.
.
DicBar
Bir kaç saat sonra Dicle uyanmıştı. Gözlerini açar açmaz karşısında sevgilisini görünce kikirdemeye başladı. Doğrulup Yanağından öptükten biraz sonra Barış da uyanmıştı. Gülerek konuştu:
-Günaydın sevgilim
-Günaydın canım
Elini Dicle'nin beline atıp kendine çekti. Karşısında gördüğü kadının sabah doğallığı, tatlılığı, masumluğu onu daha çok cezbediyordu. Barış Öpmeye başladığında Dicle, Barış'ın kucağına doğru yükselince geceyi tekrarlamışlardı...
.
.
.
Dicle duştan çıkıp bornozuyla odasına girdiğinde Barışı gardırobun önünde kıyafet seçerken gördü. Arkasından beline sarılıp:
-Napiyorsun aşkım?
KIyafet seçiyorum; bunları giyer misin?
