HERKESE SELAMM! UZUN SÜREDİR YOKTUM, ŞIMDI ANİDEN GERİ DÖNÜNCE GÖRDÜM Kİ, BENDEN BAŞKA GİDENLER DE OLMUŞ :(
BİR TIK ÜZDÜ AMA SAĞLIK OLSUN;
DEMİŞKEEN BEN DE UFAK (!) BİR KAZA GEÇİRDİM, BİLEĞİM KIRILDI VS VS.. ORALARA GİRİP KAFANIZI ŞİŞİRMEYEYİM. VOLEYBOLUN CİLVELERİ İŞTE.. :)
NERDE KALMIŞTIK? HA AHDEN! :) KONUMUZA DEVAM EDELİM O ZAMAN :)
~~~
/2 ay sonra/
Çiftimizin beraberliği artık basına da yansımış, fandom küçük bir kalp krizi geçirmişti. Şimdi her şey tıkırındaydı. Saklama gereği de duymadıklarından rahat gelişmişti olaylar. Ta ki bugüne kadar..
Olacaklardan habersiz bu sabah kahvaltı için buluştular sade bir mekanda
Deniz: Hoşgeldin canım
Ahsen: Hoşbulduum
Sarılıp özlem giderdikten sonra masaya oturdular. Ahsen, elini Deniz'in elinin üstüne uzattı, sımsıkı tutu;
-Daha dün görüştük ama özledim seni
-Ben de seni çok özledim. .. Biz bundan sonra hiç ayrı kalmasak mi, dayanamıyorum artık sanırım :)
Bunu söyledikten sonra muzipçe gülümsedi Deniz. Tam cevap geleceği sırada garson geldi;
D: Serpme kahvaltı alalım biz
Garson gerekli sorulari sorduktan sonra siparisi getirtmek üzere uzaklaştı oradan
D: Ee ne diyorduk? En son beraber yaşıyorduk?
A: Ahahha hızınız 102 yavaş 😊 :)
Deniz de kahkahasina engel olamadı bu espirili cevap karşısında
-Niye yaa beraber yaşasak ne güzel olmaz mıı?
-Cok güzel olur daa bu ciddi bir karar yani iyice ďüşünmek lazım birden olacak iş değil
-Hadi düşünelim
-Bi kere hangimizin evinde kalıcaz onu karşılaştırmak lazim
-Bende tabii?
-Yok ya! Ben niye kurulu düzenimden vazgeçiyorum, sen bize gel
-Aşkım ev arkadaşınla yaşıyorsun? Ha istersen geleyim :)
-Yuh! O kadar da değil, tamam canım ben gelirim
-Hahahah noooldu hemen karar verdin bi'anda, çok da zor olmadı
-Deniiiz vazgeçicem bak şimdi
-Tamamm sustum
-Hem ben düsünmek lazim dedim, hadi taşinayım demedim, gitmiyorum bi'yere
-Peki tamam zorlamayacağim, ama şimdilik :)
-Şimdilik diyo yaa unut çocugum onu sen unut
Deniz tam karşılık verecekti ki garson yavaştan masalara kahvaltiliklari koymaya gelmişti. Ahsen'e yaramaz bir bakış atıp masadan geri çekildi
Ahsen de bakışlarıyla gülerek karşıladı onu
Garson gittikten sonra Deniz konuyu değiştirdi;
-Senin netflix nasil gidiyor? Ozan'la..?
-Iyi işte ya nasıl olsun, ilk bastaki heyecanım azaldı dizinin ortalarına geldik neredeyse normal olarak
-Vay be netflixe bak sen! Sinir oldum! O kadar fanlar bizim icin tag açmisti sen tut elin Ozan'ını çağır!
-İyi biri ama ya öyle soğuk falan değil yani
-Ha sevdin yani? Iyi güzel..
-Ya ne alakası var şimdi saçmalıyorsun
-Bir sey demedim ki?
-Konunun geleceği yeri tahmin edebiliyorum aptal değilim
-Ben kızmadım, tepki de göstermedim farkındaysan sen niye gerildin ki
-Çünkü zaten senden başkasıyla o saçma sahneleri çekmek canımı yakıyor, bi de sen köstek oluyorsun!
-N-ne sahnesi çektiniz?
-Ufak bi yakınlaşma işte boşver
Deniz, konunun ufak bir yakınlaşmadan ibaret olmadığını anlamıştı, ama üstüne gidip bir şey diyemezdi çünkü ikisinin de işi buydu. Yarın öbür gün kendisinde de böyle sahneler yazılabilirdi kim bilir! Ama yine de içine dokunmuştu bunu bilmek, hatta konu açılmasa bilmeyecekti bile belki..
Ikisi de durgunlaştılar. Ama şuan içlerinde bulundukları durum, en son isteyecekleri şeydi, o yüzden ikisi de birbirinden habersiz ortalığı düzeltecek bir konu açmaya, bulmaya çalışıyorlardı. Ahsen bir an Denizin isini soracak gibi oldu ama sonra vazgeçti, biraz önceki gibi olsun istemezdi. Çünkü Ahsen böyle bir şey duysa hiç dayanamazdı.
Sessizliklerini garson, kalan parçaları getirerek bozdu, artık kahvaltıya başlayabilirlerdi ama... hangi kafayla..
A-D: Özür dilerim
Ikisi de ayni anda özür diledikten sonra kahkahalarına engel olamadılar, böylece kendiliğinden çözüldü, zaten sorun bile edilmeyecek meseleydi
D: Tekrar Özür dilerim, konu istemediğim yerlere geldi, fazla tepki gösterdim
A: Sorun degil boşver hadi soğutmadan yiyelim
D: İyiyiz dimi?
A: İyiyiiiz relax, hadi ye artık
Ahsen baktı Denizin yiyeceği yok, gözüne kestirdiği reçeli ekmeğe banarak Denize uzattı
A: Çabuk çabuk akıyoo
D: Eheheihih
Mekandan çıkmış arabaya doğru ilerlerken yolda konuşuyorlardı;
D: Benim çekimi bugüne aldılar söylemiştim dimi sana?
A: Hmmm maalesef..
D: Gel istersen benimle, isin yoksa
A: Eve gitsem? Uyumanın hayalini kuruyorum da şuan. .. Dünkü çekim çok geç bitmişti, yordu
D: Peki, ben setten çıkınca mesaj atarım sana
Deniz arabaya binmiş, Ahsen de diğer taraftan dolanıp binmek üzereyken bir ses duydular;
-Ahseeenn!! Beklesenee geliyorumm
Ahsen yok olmak istiyordu o an.. Çünkü bu gelen üniversiteden arkadaşı Selim'di ama lakabı ise "patavatsız"dı..
Birazdan başına gelecekleri tahmin edebiliyordu ama mecbur beklemekten başka çaresi yoktu, görmemezlikten gelemezdi ayıp olurdu
Deniz arabanın camlarini açtı "Bir sorun mu var?" dercesine baktı
Ahsen "hayır" anlamında basini iki yana salladı
Selim nihayet geldi, yakışıklı çocukmuş ha, "üniversitede böyle değildi değişmiş" diye geçirdi içinden Ahsen
-Aa naber selim? :)
-İyi yaa valla nefes nefese kaldım koşturdum ordan buraya, naber nasıl gidiyor?
-Bildiğin gibi işte ya sen anlat asıl
-Ben de napayım iş bakıyorum hala,sen aldın başını gittin valla çok seviniyorum senin adına. Hele şu son işinde.. neydi çocugun adı yaa..
-Denizcan? :)
-Yok ya o değil, diğer yakışıklı olan... Ha! Ozan Dolunay! Cok yakıştınız yaa bayılıyorum aranızdaki uyuma!
Ahsen,açık olan camdan onlari dinlediğini bildiği Deniz'e bakmamaya çalışıyordu, emindi, sinirlenmişti..
-Eheheh şakacı Selim! Yanlış hatirlıyorsun, Denizcan'dı O :)
-Yo-
-Öyledi öyle, hadi ben seni tutmayayim işlerin vardır görüşürüz yine
Ahsen kaçar adımlarla arabaya bindi, Deniz de anında gazladı
Ahsen: Deniz çok hızlı kullaniyorsun yavaşlasan mı canım?!
-Deniz? Yapma böyle ya insanların söylediğinin ne önemi var ki!
-O insanlar bir zamanlar senle beni yakıştirirken böyle demiyordun ama
-Benim hayatımda benim fikirlerim önemli tamam mi! Ve ben seni kendimden bile çok seviyorum anladın mı! Kes artık saçmalamayı yavaşla kaza yapıcaz şimdi!
Deniz birden sert bir fren yapti.O ana kadar Ahsenin emniyet kemerinin takılı olmadığını farketmedi.. Ta ki Ahsenin kafasını kanlar içinde görünceye kadar...
