-"3-2-1 Kayıt!"
Ahsen ve Deniz kapalı kapının önünde gittikçe hızlanarak öpüşmeye başlar. Kısa süre sonra Denizcan anahtarı çıkarıp kapının deliğini tutturmaya çalışır. Biraz bocaladıktan sonra sonunda kapıyı açar. Ahseni geri geri ittirerek içeri sokup kapıyı hızla çarpar. Anahtarı olduğu yere fırlatır. Odaya ilerlerken aynı anda birbirlerinin kıyafetlerini çıkarırlar. Ahsen, Denizin tişörtünü çıkarır; Deniz ise kadının gömleğini..
Ahsen bu sefer yavaşlar. Yavaşça adamın bacağından başlayıp daireler çizerek yukarı çıkar. Yavaş hareketlerle önce dokunup sonra düğmesini ve fermuarını açar.
"-Kestik!"
Birbirlerinden yavaşça geri çekilirler. Göz teması kurmadan hocaya odaklanmaya çalışır Deniz. Fakat karşı taraf aynı fikirde degildir.
Deniz, kafasındaki düşünceleri susturup hocayı dinlemeye çalışırken bir yandan Ahsen'in ona baktığını hissedebiliyordu. Çaktırmadan gözünü yana kaydırdığında bunu onaylamıştı artık. Ama kendisinin ona bakacak cesareti yoktu henüz. Ha.. bu arada hoca ne diyor gerçekten? Kafasının içindekileri susturabilirse duyacak..
"Denizcan simdi pantalonunu çıkar daha kısa bir şey vereceğiz sana, gerçekten çıplak hissiyatı olması ve öyle gözükmesi için. Ahsen Fermuarı indirdikten sonra kestik zaten. Onu giy devam edelim"
Bu sırada asistanlardan biri boxer'a benzeyen şeyi getirdi Deniz'e.
"Ş-şey hocam başka bir yerde giyinip gelsem?"
"Yani pek bir anlamı olmayacak takdir edersin ki ama sen bilirsin. Hızlı ol!"
"Hı hı"
Deniz koşar adım uzaklaşırken, Ahsen gülümsedi..
~
"Nihayet gelebildin! Devam edelim, yerlerinize geçin lütfen"
Denizi beklerken Ahsen de kokusunu tazelemişti. Nefes kesici!
Herkes yerlerini alırken, yanına gelen Ahsen'in kokusu Deniz'in işini daha da zorlaştırıyordu. Kafasını işle meşgul etmeye çalışıyordu. Cevabını bildiği bir soru yöneltti bu yüzden;
"Hocam nerden alacağız tam olarak, nereden devam edeceğiz?"
"En son pantolunun fermuarı inmişti, simdi sen Ahsen'in kopçasını çıkaracaksın orada da keseceğiz tekrar, anlaşılmayan bir şey? Yok.. Güzel! Hazır... Kayıt... 3-2-1 Oyun!"
Ahsen ve Denizin gözleri ilk defa buluştu neredeyse. Deniz, sanırım daha önce bu kadar davetkâr bakan bir kadın görmemişti..
Artık ikisinin de hareketleri yavaşladı. Deniz- senaryoda olmamasına rağmen- elini yavaşça sırtında, vücudunda, sütyenin etraflarında gezdiriyordu. Ahsenin içi hoş olmuş, gözlerini kapatmıştı istemsizce. Deniz'e doğru çekiliyordu ne olduğunu anlamadan. Sonunda Deniz kopçayı açmaya karar vermişti. Ama tahmin ettiğinden daha karışıktı sanki? Aslında karışık olan bir şey yoktu ama.. erkek beyni işte..
"Kestik!"
Yönetmen, sahneye yaklaşıp Deniz'e doğru konuştu:
"Deniz n'oluyor? Bir kopçayı açmayı beceremiyor musun?"
"Hocam her gün sütyen kopçası açmıyorum kusurabakmayın."
"Tamam neyse devam edelim😒"
Yönetmen yerine geçerken Ahsen sessizce Denizin kulağına nasıl yapması gerektiğini fısıldadı. Geri çekilirken hızlıca göz kırpıp gülümsedi. Biraz çapkın mıydı bu kız? Sanki..
