Pâyidar

39

- Buradan daha sessiz bir yere gidelim mi ne dersin?

- Olur.

Hava'da zaten kararmaya başlamıştı. Bugün gerçekten çok eğlenmiştim... Kerem den ayrıldıktan sonra ilk kez yüzüm gülmüştü. Savaş beni çok güzel bir eve getirmişti.

- Yalnız mı yaşıyorsun burada?

- Evet.

- Gerçekten mi?!

- Evet Prenses.

Evi gerçekten çok güzeldi. İçeriye geçtikten sonra Savaş karşıma oturdu. Çok ciddi gözüküyordu anlatacaklarını gerçekten çok merak etmeye başlamıştım.

- Masal... sana herşeyi en baştan anlatmak istiyorum. Benim annem'le senin annen çok eskiden tanışıyorlarmış. Sonra beraberde zaten Üniversiteye başlamışlar ama benim annem hiç bir zaman okumak istememiş...

Savaş derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya devam etti.

- Ondan sonra Keremin babasıy'la tanışmış hayatımı çalan adamın babasıy'la anlayacağın...

Kerem hakkında böyle konuşmasına gerçekten çok sinir oluyordum.

- Ondan sonra ne olmuş?

- Annem Keremin babasını hiç sevmemiş aslında sadece zengin olduğu için evlenmiş onunla zaten evlenince'de okulu falan herşeyi bırakmış. Sonra bir kaç yıl sonrada Kerem doğumuş.

İyi ki de doğumuş.

- Peki ya senin babanla nasıl tanışmışlar?

- Benim babam o zamanlar amatörce çizimler yapıyormuş Keremin babası da babamı keşfetmiş ve bir akşam yemeği düzenlemeye karar vermiş o akşam yemeğine annem de gitmiş orada ilk defa karşılaşmışlar. Ama babam'la annem birbirlerine gerçekten aşık olmuşlar öyle yalandan değil. O akşam yemeğinden sonra bir kaç kez daha buluşmuşlar ve annem sonra bana hamile kalmış.

Kadın resmen kocasını aldatmış. Acaba bunları Kerem duysa ne yapardı?!

- Peki bu durumu nasıl açıklamışlar Keremin babasına?

- Sanki Keremin babasından hamile kalmış gibi göstermiş annem.

Duyduğumla şoka uğramıştım. Böyle bir şeyi nasıl yapabilir?!!

- Ben ne diyeceğimi bilmiyorum..

- Söyleme bir şey Prenses sadece dinle. Babam en başından beri karşı çıkmış bu duruma ama annem anlayacağın gerçek mutluluğu yerine parayı tercih etmiş. Sonuçta Keremin babası daha zengindi benim babam'dan. Babam annemi tehdit etmiş eğer beni babama bırakmazsa gidip herşeyi anlatacakmış. Annem'de doğum da beni kaybetmiş gibi göstermiş Keremin babasına. Adam yıkılmış... O arada da beni babama bırakmış. Bir kere bile beni ziyaret etmeye gelmemiş biliyormusun.

Savaşın neden dışarıda bu kadar sert davrandığını o kadar iyi anlayabiliyordum ki. Hayatı boyunca hep bir yanı eksik kalmış.

- Yani anlayacağın piyango Kereme çıkmış. Onun bir annesi oldu ama benim annemi de aynı anda elimden aldı.

- Savaş senin duygularını anlayabiliyorum ama bu olay da en masum iki kişi Kerem ve sensin. Onun da bir suçu yok ki-

Savaş birden ayağa kalkmıştı ve sesini de yükseltmişti.

- Hayır! Var! O benim annemi benden çaldı!

- Senin varlığından bile haberi yok Savaş.

- Bir kişi de beni anlasın ya! Olan bana oldu diyorum sana Masal bana! Bana! Ben annesiz büyüdüm! Anne sevgisinden ben mahrum kaldım! O kalmadı! Anlıyormusun beni?!

Savaş o kadar çok öfkelenmişti ki öfkesinden yumruğuyla duvara vurmuştu.

- Savaş ne yapıyorsun?! İlk yardım çantası nerde?!

- İlerde ikinci sağdaki oda da var.

Hemen ilk yardım çantasını oda dan alıp Savaşın parmaklarına pansuman yapmaya başladım. Ben pansumanı yaparken o da bir elini yüzüme yaklaştırıp gözlerine bakmamı sağladı.

- Masal... Prensesim bu hayatta hep sevdiğim değer verdiğim kadınlar beni terk etti... sen etme tamam mı? Beni yalnız bırakmayacaksın değil mi...

O kadar içten bakıyordu ki gözlerime resmen gözleri dolmuşdu. Savaşı daha önce hiç böyle görmemiştim.

- Savaş... yani daha doğrusu ben sana ne diyordum önceden ya bay ukala mıydı o?!

Savaşın yüzünde bir gülümseme belirmişti.

- O bay yakışıklı olmasın?!

- Yok yok ukala daha iyi sanki:) ben seni hiç bir zaman bırakmayacağım... ne zaman bana ihtiyacın olursa ben burdayım.

Sözümü bitirmemle Savaş bana sımsıkı bir şekilde sarılmıştı.

- Seni çok seviyorum Prenses...

'Seni çok seviyorum bal dudağım' aniden Keremin sözleri zihnim de canlanmıştı. Hemen kendimi Savaşın kolları arasından çekmiştim.

- İyi misin sen? Yalnış bir şey mi yaptım?

- Yok hayır... şey saat biraz geç oldu sanki ben artık eve mi gitsem?

- Olur Prenses ben seni bırakayım.

Her ne kadar ben kendim gitmek istesem de Savaşı ikna edememiştim. Beni eve bıraktıktan sonra bende odama geçmiştim. Telefonuma Cerenden bir kaç tane mesaj gelmişti.

- Canoooooooooooo.

- Olaylaaaaar. Olaylaaaaaar.

- Hazır mısın? Söylüyorum!

- Kerem Hoca babamla konuşmuş. Ve tabiki babam onu ikna etmiş/zorlamış bana özel ders vermesi için... yani babam bu sonuçta isteyince alamayacağı şey yoktur. Haftaya özel derse başlıyorum.

- Oyun başlayabilir...