40

16 4 2
                                    

Cerenin attığı mesajlara cevap vermeyip yatağıma yatmıştım. Hayır yani ne yapacak ki Kereme gidince. Aralarında bir şey olması imkansız. Acaba Savaşın anlattıklarını Kerem öğrense ne yapardı diye düşünüp durdum. Bir süre sonrada uyuya kalmışım. Sabah kalkıp kahvaltımı yaptıktan sonra okula gittim. Arkamdan Ceren bana bağırdı.

- Canooooo. Bekle benii.

- Günaydın Canom.

- Sana dün o kadar mesaj attım birtanesine bile cevap vermedin. Yani canom hevesimi kursağım da bıraktın.

- Çok özür dilerim canom çok uykum vardı.

- Neyse tamam affettim eee anlat nereye götürdü Savaş seni?

- Lunaparka. Ceren yıllar sonra ilk defa gittim o kadar çok eğlendik ki.

- Yaaaa. Çok sevindim canom senin adına. Benim de mutluluğuma az kaldı.

- Hmm.. neymiş o bakalım?

- Dün mesajlarıma baksaydın anlardın... neyse babam dün Kerem hocayı aradı ve ikna etti! Bana da özel ders verecek artık.

- Eeee bunun senin mutluluğunla ne alakası var?!

- Canom sen acilen balık tüketmeye başlamalısın sana kaç defa söyledim Kerem hocaya karşı bir şeyler hissediyorum diye.

- Evet dedin de ben onu öylesine dalgasına diyorsun sanmıştım.

- Yani aslında ilk başta öyleydi ama şuan da ciddiyim canom... yani Kerem hoca bana doğru kişiymiş gibi geliyor.

- Sen yinede çok ümitlenme cano.

- Şunu yapmayı bırakırmısın Masal! Ne zaman sana Kerem hocaya olan duygularımı anlatsam beni kırıyorsun.

- Çok özür dilerim canom ama ben sen sonunda üzülme diye.

- Üzülmem ben merak etme. Tamam hadi neyse sınıfa gidelim.

- Peki.

Cerenin üzülmesini istemiyordum çünkü biliyorum Kerem asla ona karşı bir şeyler hissedemez çünkü o... halen beni seviyor! Bundan eminim. Sınıfa girdikten bir kaç dakika sonra Savaş girdi içeriye benim yanıma gelip oturdu.

- Günaydın Prenses.

- Günaydın... bay ukala.

- Haydaa yine başladık.

- Yalnız bende burdayım Savaş hani görmediysen diye diyorum.

- Sizi hiç görmemek mümkün mü Ceren hanım güneş gibi parlıyorsunuz.

- Teşekkür ederim. Bugün galiba iyi gününüzdesiniz pek bi neşelisiniz.

- Birileri sayesinde diyelim.

Acaba beni mi kastediyordu ki?!

- Ooo Savaş bey sevgili mi yaptınız?

- Bilmem ki onu kendisine sormamız lazım.

- Ehm... ders başlıyor arkadaşlar hadi susun.

- Masal, canom sen niye böylesin?!

- Sus Ceren! Dersi dinle.

Kerem yine muhteşem gözüküyordu. Dersin sonunda Ceren elini kaldırdı.

- Efendim Ceren?

- Hocam babamla konuştunuz dün değil mi?

- Evet konuştum.

- Peki ben hangi gün geleyim?

Tam Kerem cevap verecekti ki aniden bana baktı bir kaç saniye birbirimizin gözlerine baktıktan sonra Cerene çevirdi gözlerini.

PâyidarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin