Pâyidar

15

Ben dışarı da çaresiz bir şekilde doktorların çıkmasını bekliyordum. Kereme bir şey olmasından çok korkuyorum. Uzun süre bekledikten sonra doktor bey çıkmıştı odadan.

- Noldu?! Yaşıyor mu? Kurtardınız dimi Keremi?!

- Sakin olun Masal hanım. Hastamız tam bir Savaşcı çıktı. Kerem bey hayata tutundu. Ve daha da önemlisi kritik süreci atlattı normal odaya alıyoruz.

Ben mutluluktan ağlamaya başlamıştım.

- Çok .. sağolun doktor bey.

Sesim tir tir titriyordu adeta. O kadar çok mutluydum ki. Hemşireler dinlenmem için beni odama götürdüler.

- Ne zaman görebilirim Keremi?

- Masal hanım zaten bugün yeterince yıprattınız kendinizi. Yarın görüşebilirsiniz.

- Olmaz. Lütfen bu akşam görmeme izin verin.

- Ben doktor beyle görüşeyim sonra size haber ederim.

- Çok sağolun.

Aradan saatler geçmişti ve ben halen hemşire hanımın gelip bana haber vermesini bekliyordum. Kereme görcem diye şimdiden çok heycanlıydım. Saatlerce bekleyişin ardından hemşire hanım gelmişti.

- Masal hanım doktor beyle görüştüm sadece ama sadece 5 dakikalığına görüş izniniz var ve Kerem beyi fazla yormayın lütfen.

- Tamam söz hiç yormam ki ben zaten.

Hemşire hanımın yardımıyla yavaş yavaş Keremi aldıkları odaya doğru ilerliyorduk. Kaldığı odaya geldiğimizde.

- Bakın gerçekten sadece 5 dakika.

- Tamam.

Kapıyı yavaşca açmıştım. Keremin o deniz mavisi gözleri bana bakıyordu. Yüzünde bir gülümseme belirmişti. Ben onun yanına gidip yatağın yanındaki sandalyeye oturmuştum. O bana elini uzatmıştı bende ellerimi onun ellerine sarmıştım.

- Kerem.. ben çok korktum sana bir şey olacak diye.. eğer sana bir şey olsaydı-

- Şşş Bal dudak.. şimdi bunları konuşmayalım. Sen iyi misin?

- Ben iyiyim. Ama sen bizi çok korkuttun seni kaybedeceğim diye çok korktum.

- Artık korkmana gerek kalmadı bak ben burdayım. Ve senin yanından ayrılmayı da hiç düşünmüyorum.. yani bu seferde kurtulamadın benden:)

- Kerem ya.. iyi ki varsın ayrıca benim senden kurtulma gibi bir isteğimde yok.

- Ha demek öyle... sana bir sır vereyim mi?

- Evet.

Tam Kerem bana bir şey söyleyecekti ki hemşire hanım içeriye girdi.

- Masal hanım Kerem beyi daha fazla yormayalım bugünlük yeter.

- Tamam hemen çıkıyorum.

Hemşire hanım kapıyı arkasından kapattıktan sonra bende geri Kereme döndüm. Bana eğilmemi işaret etti.

- Kulağına söyleyeceğim.

Ben yüzümü Kereme daha da çok yaklaştırmıştım.

- Bana ben yoğun bakımdayken söylediğin herşeyi duydum Bal dudak.

Dedikten sonra yanağıma bir buse kondurmuştu. Benim vucüdumu bir sıcaklık basmıştı. Kerem herşeyi duymuştu. Ona nasıl aşkımı itiraf ettiğimi onu nasıl sevdiğimi.. herşeyi. Yanaklarımın kızardığını hissedebiliyordum. Ben hiç bir şey demeden arkamı dönüp gidiyordum kapının kulpunu tam çevirecektim ki.