Pâyidar

13

Kereme fotoğrafı göndermiştim ve cevap hiç gecikmeden gelmişti.

- ?

- Ay hocam pardon yanlış chat oldu. Ben Ceren bu arada.

Kerem Hoca daha da bir şey yazmamıştı. Ben onu daha da fazla tahrik etmek için.

- Hocam gördünüz mü size bahsettiğim süpriz hani Savaşın hazırladığı. Ay Masal ne kadar da mutlu gözüküyor hocam. Akşam çok eğlencekler gibi gözüküyor.

- Ceren saçmalama ne diyorsun! Ve kiminle yazıştığını unutma.

- Pardon hocam. Bi anlık heycanla yazdım öyle.

Kerem yine benim son yazdığım cümle üzerine bir şey yazmamıştı. İstediğim tepkiyi alamamıştım Kerem'den.

KEREM'DEN

Masalımı mutlu görmek beni de mutlu etmişti ama Savaşın onun yanında olması ve onun yaptığı şeylerle mutlu olması beni delirtiyordu. Masal beni seviyor! Başka birisinin onun gözlerine baktığını başkasının onu güldürmesi bir başkasının yanında uyanması.. bu düşünceler beni çıldırtıyordu. Ben Masalın 3 gün boyunca Savaşın yanında kalmasına izin veremem. Hemen bir şeyler düşünmem lazımdı. Ve aklıma muhteşem bir fikir gelmişti.
Okula vardığım da sınıfa da bu fikrimi sunacaktım.

- Evet arkadaşlar bildiğiniz üzere Savaş arkadaşınız ülkemizi temsil etmek üzere Pariste turnuvalara katılacak benimde aklıma şöyle bir fikir geldi, neden arkadaşınızı desteklemeye gitmiyoruz?

- Hocam iyi güzel düşünmüşsünüzde biletlerimizi sonra kalacağımız otelin masraflarını kim karşılayacak?

- Ben! Herşeyi bütün masrafları üstleniyorum.

Bal dudağım için herşeyi yapmaya hazırdım yeter ki o bir başkasının gözlerine bakmasın.

- Hocam peki ya sınav?!

- Sınavı haftaya erteliyorum.

- Hocam siz var ya kral adamsınız.

- Sağolun arkadaşlar unutmayın akşam 7 de uçağımız var. Hepinize gelceğiniz adresi yolluyorum benim özel uçağımla gideceğiz.

- Ya hocam siz adam gibi adamsınız.

Ders bittikten sonra eve gidip hazırlıklara başlamıştım. Saat 7 ye yaklaşıyordu yavaş yavaş öğrencilerimde gelmeye başlamışlardı. Uçağa bindiğimizde içimi bir heycan kaplamıştı umarım bal dudakta beni görünce sevinir. Savaşla Masalın kaldığı otelden bende rezervasyon yapmıştım. Otele varmıştık herkes oda numarasını öğrenip odalarına doğru gitmeye başlamıştı. Bende asansörü bekliyordum.

MASAL'DAN

Savaşla akşam yemeği yemek üzere bir restoranta gitcektik. Kıyafetlerimizi giydikten sonra asansörle aşağıya iniyorduk. Asansörden yüksek bir ses çıkmıştı.

- Savaş ne oldu?!

- Bilmiyorum herhalde asansör durdu. Neyse ya birazdan hallederler.

- Ne demek birazdan hallederler?! Savaş bir şey yap.

- Sakin ol yaparlar birazdan.

- Sakin falan olamam benim klostrofobim var!

- Bunu bana şimdi mi söylüyorsun?!