Pâyidar

25

- Efendim?

- Bu oyun artık bitsin Savaş.

- Ne demek bitsin?! Neden?

Savaşın gözlerinden ne kadar sinirlendiğini görebiliyordum.

- Savaş sen benim için çok değerlisin. Biz çok iyi arkadaş olduk ama-

- Hayır.

- Ne demek hayır?!

- Kabul etmiyorum demek.

- Nasıl kabul etmiyorsun? Savaş bak-

- O adam için deme!

- Nne.. kimin için sen kimden bahsediyorsun ya?!

- Senin Kereme aşık olduğunu biliyorum Masal!

- Yok öyle bir şey.

- Yalan söylemeyi bırak Masal. Ona nasıl baktığını görmedim mi sanıyorsun.

- Tamam... evet seviyorum ne yapacaksın şimdi?!

- Hiçbir şey. Size mutluluklar dilerim.

- Savaş-

Cümlemi tamamlayamadan Savaş kalkıp gitmişti. Ama niye bu kadar kırılmıştı ki biz hiçbir zaman gerçekten sevgili olmamıştık.

SAVAŞ'DAN

Masaldan ayrılmak istemiyordum çünkü.. çünkü ben ona çok alışmıştım. O güzel gözleri bir başkasına bakacak o güzel gülümsemesiyle başkasının yüzünü güldürecekti... bu düşünceler beni çıldırtıyordu. Bir de bu kişinin o adam olduğunu düşündükçe daha da çok sinirleniyordum.

MASAL'DAN

Cafeden ayrıldıktan sonra eve gittim. Sabah kahvaltımı yaptıktan sonra okula gittim. Okulda Cerenle karşılaştım.

- Günaydın canikom.

- Günaydın Ceren.

- Ne oldu sana yine?

- Ceren sana bir şey söylicem ama kimseye söylemiceksin.

- Masal bak kırıyorsun ama beni ben senin en yakın arkadaşın değilmiyim?

- Tamam söylüyorum. Biz Savaşla ayrıldık.

- NE?!! Neden?

- Ayrılma kararı aldık işte.

- Masal bana doğruyu söyle yoksa seni üzdü mü o Savaş?!

- Yok gerçekten hiç üzmedi. Ama olmadı işte.

- Ne olmadı Masal ne?!

Ben Cerene ne cevap vereceğimi düşünürken Kerem içeriye girdi. Dersden sonra gidip Kereme herşeyi anlatacaktım. Artık kimseden korkmuyordum.
Ders bittikten sonra Keremin yanına gittim.

- Kerem-

- Masal seni bir kez daha uyarmak istemiyorum. Lütfen mesafeli davran!

- Sizinle bir şey konuşmak istiyorum hocam.

- Tamam anlatabilirsin.

- Burda olmasa. Eğer okuldan sonra zamanınız varsa.

- Masal gerçekten olmaz hem daha Buse gelecek.

- O neden geliyor?!

- Özel ders veriyorum ben Masal unuttuysan hatırlatayım.

- Kerem bak gerçekten çok önemli.

- Olmaz!

- Lütfen Kerem.. bana bir şans daha ver beni bir kez daha dinle.

- Ben sana neden kıyamıyorum?... Son bir şans Masal saat 18 de bana gelebilirsin.

- Çok teşekkür ederim Kerem.

Heycandan tam Kereme sarılacaktım ki o bir adım geriye gitti.

- Özür dilerim.

- Dileme Masal.

Bu son sözünden sonra sınıftan çıkıp gitmişti Kerem. Bende eve gitmiştim.

- Masal?

- Efendim baba?

- Masal kızım bugün akşam yemeğine misafirlerimiz gelecek.

- Kim?

- Birkan Karahan galiba birde oğlu da geliyormuş.

- Ne?!

- Ne oldu ki kızım bi sorun mu var?

- Yok ne sorun olacak. Ama baba ben bugün saat 18 de arkadaşımla buluşacağım yetişebilirmiyim bilmiyorum.

- Yetişirsen çok memnun kalırız Masal.

- Yetişmeye çalışacağım.

- Seni çok seviyorum kızım.

- Bende seni:)

Savaşla karşı karşıya gelmek istemiyordum. Umarım ben eve geri döndüğümde çoktan gitmiş olurlar...
Biraz ders çalıştıktan sonra hazırlanmaya başlamıştım. Bir taksi çağırıp Keremin evine gittim. Zile bastıktan sonra kapıyı Kerem açtı.

- Hoşgeldin Masal.

- Hoşbulduk Kerem.

- Girsene içeriye.

İlk defa sevdiğim adamın evine girecektim. Çok heycanlanmıştım.

- Ne alırsın?

- Şimdilik sadece su alsam.

- Olur getiriyorum hemen.

Keremin evi gerçekten çok şıktı ve heryerde onun kokusu vardı. Tam etrafıma bakınırken yerde bir bileklik buldum. Tam o sırada Kerem geldi.

- Masal bizde heryerde onu arıyorduk.

- Biz derken?!

- Buseyle yani ders çalışırken düşürmüştü baktık ama bulamamıştık. Çok sağol ben yarın Buseye veririm ozaman.

Keremin elinden bilekliği alıp.

- Sen boşuna zahmet etme ben veririm Buseye.

- İyi peki. Sen benimle ne konuşmak istiyordun?

- Kerem biz Savaşla ayrıldık.

- Bunu demek için mi geldin Masal?!

- Kerem bak biliyorum ben seni çok kırdım ama şunu bilmeni istiyorum biz Savaşla hiçbir zaman gerçekten sevgili olmadık ben onu hiç sevmedim benim tek sevdiğim bir adam var o da.. sensin Kerem. Ben seni çok seviyorum. Affet beni Kerem.

Kerem hiçbir şey demiyordu.

- Bir şey demicek misin Kerem?! İyi peki öyle olsun.

Tam ayağa kalkıp kapıya doğru gidecektim ki Kerem kolumdan tuttu.

- Bende seni çok seviyorum Masal ne yaparsam yapayım unutamıyorum seni...

"Çünkü hayat,
Birinin tüm kalbiyle senin yanında,
Olduğunu bildiğinde güzelleşiyor"
 
                                               - Cemal Süreya

- Keşke şuanda zaman dursa ve ben senin kollarının arasından hiç ayrılmasam.

- Bundan sonra hiç ayrılmayacağız Masal...