Güneşin gözlerimi hapsetmesi ile gözlerimi açmıştım.Onunla uyanmaya alıştığım için garip gelmiyordu artık. Yataktan kalkacağım sırada kolumdan tuttu ve tekrar yatağa devrildim.
—Yatsak olmaz mı?
—Sen yat istersen, okula gitmem lazım.
—Doğru, sınavların bitti mi?
—Bugün başlıyor, biz gidene kadar biter.
—Alev, bir şeyi unuttuk.
—Neyi?
—Kaymakamın istediği konser bugün olacak.
—Hayır, dalga geçtiğini söyle.
—Provasız yapabilir miyiz?
—Okuldan çıkıp direkt oraya geçerim. Ben okuldayken Açelya ve Arya ile çalışırsın.
—Kıskanmaz mısın?
—Rezil olmaktan daha iyidir.
—Ben seni Asaf'tan kıskanıyorum o ne olacak?
—Lavinia, sabah sabah kafa ütülüyorsun. Kalk da okula gidelim.
—Kahvaltı?
—Hiç canım istemiyor.
—Çıkalım o zaman, hazırlan hadi.
Odama geçip kıyafet seçmeye başladım. Siyah kalem eteğimi, beyaz tişörtümü giydim. Üstüme de siyah kot ceketimi alıp salona gittim. Gözlerimin içine dikilen gözleri midemdeki kelebeğin uçmasına yol açmıştı.
—Yine çok güzelsiniz matmazel.
—Yine kalbimi deliyorsunuz bayım.
—Keşke başka yerde, başka bir zamanda tanışsaydık matmazel...
—Yaşamınızın size getirdiklerini seviniz, aksi takdirde elinizdekileri de kaybedersiniz bayım...
Elini tuttum ve arabaya gittik. Arabaya bindiğimiz zaman yine uzunca bana baktı.
—Nasıl bir çocuktun o kadar merak ediyorum ki...
—Çocuk olmadım, soranlara ben böyle doğdum derim genelde.
—Bana hayatın getirdiklerini sev diyen sen değil miydin?
—Bana bir şey getirmedi ki.
—Hiç pamuk şeker yemedin mi, hiç lunaparka gitmedin mi?
—Hiçbirini yapmadım.
—Ne yapardın peki?
—Yapboz, çıldırmış gibi yapboz yapardım. Her parçaya farklı bir anlam yüklerdim, onlar birleştikçe kendi hayatımın bir bütün olduğunu hayal ederdim.
—Hiç yaramazlık da mı yapmazdın?
—Çok yapmak isterdim aslında ama "Deniz" soy adını taşıyorsan pek mümkün değildi.
—O yüzden böylesin.
—Nasılım?
—Sadece ağlıyorsun çünkü sadece ağlamaya iznin vardı.
—Ona da iznim yoktu, ağladığım zaman azar yerdim hep.
—Seni kurtarması için süper kahraman bekledin mi peki?
—Kahramanlara inancım sonsuzdu. Sürekli pencereye biri gelir diye beklerdim, sonradan öğrendim beni benden başka kimsenin kurtaramayacağını...