NEHYAM✨ ( TAMAMLANDI)

Bölüm 28

Uzun zaman sonra ilk kez bu kadar mutlu hissediyordum kendimi. Sahi ne olmuştu bana. Ufak bir tatile mi hemen yumuşamıştım. Onca şeye boşuna mı boyun eğmiştim. Kendim demiştim değil mi sana güvenmiyorum artık diye. Gözlerimin önünde birini öldürdüğü halde ben şu an onun yanındaydım. Belki aşk belki aptallık fakat burada olmayı her şeyden çok istiyordum. Son bir yılda hayatım çok kötü bir hale gelmişti. Ne kadar iyi bir anne olamasamda başıma gelmiş en iyi şey oğlumdu. Gözlerimden yaş akarken bulunduğumuz ortamı hatırlayıp hemen kendime geldim. Uzak bir yere tatile gelmiştik. Yamaç dışarıda odun topluyordu. Ben ise evde elimde sıcak çikolatayla koltukta uzanıyordum. Karnımda hissettiğim küçük darbeler de oğlumun da mutlu olduğunun habercisiydi.

Kapı açıldığında Yamaç kollarında odunlarla içeri girdi. Bakışları karnıma kaydığında gülümsemişti. Odunları ateşe atıp yanıma oturdu.

" Umut olsun" kaşlarım havalanmıştı.

" Anlamadım?" Gülümseyip elini karnıma koydu.

" Oğlumuz bizim umudumuz oldu. Şimdi diyorum ki Umut olsun adı" gözlerim dolmuştu istemsiz olarak. Ellerimi karnımdan çekerek ayağa kalktım. Ağlayacaktım ve bu bunun habercisiydi. Yanına yaklaşıp sarıldım. Başımı omzuna gömdüm.

'' Sulu göz biri oldum zaten ve sen beni ağlatıyorsun'' gülerek saçımı okşadı. Kafamı kaldırıp ona bakmamı sağladı.

" Ben sadece benim yanımda ağla istiyorum " göz yaşlarımı sildi.

" Benim yanımda gül istiyorum" boşta kalan eliyle karnımı okşadı.

" Ben artık ayrılmayalım istiyorum Nehir. Bizim bir birimize bir sözümüz vardı. Evlenecektik biz. Biliyorum belki zamansız bir şey istiyorum ama, her şeyden herkesten uzak bir şekilde evlenelim" burada bu şekilde nasıl evlenecektik anlamıyordum.

" Yamaç nasıl olacak? Buraya mı gelecek görevli. Burada mı evleneceğiz? Anlamadım" gülümseyerek kafasını salladı.

" Nehir ben Senadan sonra kimseye aşık olamam dedim, mutlu olmak bana yasaktı ama sonra sen geldin. İnatçılığınla beni kendine bağladın. Bir çok hata yaptım biliyorum, seni çok üzdüm yaraladım. İşte şimdi onları telafi etmek istiyorum. Mutlu olmak, aile olmak istiyorum. Ve evet, birazdan buraya görevli gelecek. Sen bir Koçovalı olacaksın" boynuna kollarımı doladım.

" Seni seviyorum Yamaç Koçovalı. Hadi beni de bir Koçovalı yapalım. Senin karın olmak istiyorum, hem de her şeyimle"

*****************

Çok fazla gergin hissediyordum kendimi. Birazdan bu kapıdan içeri görevli girecek ve bizi karı koca ilan edecekti. Gelinliği olmayan gelin olarak kendimi çok mutlu hissediyordum, gösterişten uzak sade bir gelin. Yamaça baktığımda çok rahat olduğunu gördüm. Rahat rahat sallanıyordu.

" Yamaç bu ne rahatlık?" Kafasını kaldırıp şaşkın şaşkın gözlerime baktı.

" Nasıl yani?" Rahatlığı rahatsız ediyordu.

" Diyorum ki ne bu rahatlık? Birazdan evleneceğiz farkındasın değil mi?" Bir anda kahkaha atmaya başladı. Kendini koltuğa bırakmış gülüyordu. Sinirleniyordum, kaşımı kaldırdım.

" Bu kadar komik olan ne Yamaç?" Gözlerime odaklandı.

" Nehir senin bu kadar benimle evlenmek için heyecanlı olduğunu bilmiyordum" koltuğun üzerinde duran yastığı kafasına fırlattım.

" Hayatımda ilk kez evleniyorum Yamaç. Heyecanlı olmam doğal değil mi? Ayrıca sendeki bu rahatlık ne. Benimle evlenmek basit bir şeymiş gibi duruyorsun" dediğim şey ile daha çok şaşırmıştı. Ayağa kalkıp yanıma geldi. Ellerimizi birleştirdi.