NEHYAM✨ ( TAMAMLANDI)

Bölüm 1

  Birinin seni sevmediğini bile bile ona karşı tutuklu olmak nasıl bir duygu? Ya da seni sevmesini beklerken geçirdiğin onca zaman. Hayatın hiçbir zaman bu kadar kolay olmayacağı belliydi. Beni sevmeyen bir adamın, sırf karnımda çocuğunu taşıyorum diye yanında kalıyordum. Eve her geldiğinde yüzünde oluşan o gergin ifadeye maruz kalıyordum. Herkesin sormak istediği fakat soramadığı o soruyu sürekli kendime soruyordum.

Benim ne işim var burada?

Bunun cevabı karnımda. Hayatıma giren minik beni bu eve hapsetmişti. Ben bu ev için vebalı gelindim. Daha doğrusu gelin olamamış gelin dim. Namı değer bebeğimin babası bana bir nikah bile kıymamıştı. Güldüm. Neye şaşırıyorsam. Odamda eski karısının resimleri doluydu. Onun anıları üzerine gelmiş biriydim sadece.

Uzandığım yerden ayağa kalkıp etrafı iyice süzdüm. Burada kalmak hem mutluluk hem de acı veriyordu. Bir süre sonra kapı çalındı. İçeri Yamaç girdi. Bir süre bana baktı. Kilo almam gerekirken zayıflamıştım. Karnım az da olsa şiş olması gerekirken sadece bir çıkıntı vardı.

" Zayıflamışsın " sanki beni yeni görüyordu.

" Uzun zamandır zayıfım " ruhum bedenimden daha çok zayıftı.

" Yemek yemelisin"  istemiyordum.

" Uyuyacağım " yalandı. Uykum yoktu.  Arkamı döndüğümde bir anda kolumdan tuttu. Kendisine çekti. Yüzü ciddi anlamda alkol kokuyordu.

" Bebeğimiz aç kalmasın yemek ye " beni sarhoşken kullanmasından nefret ediyordum.

" Ben senin sarhoşken kullanacağın biri değilim " gitmeme izin vermiyordu.

" Nehir kalk yemek ye! Çocuk gibi davranmayı kes. Ne istiyorsun benden " sinirle birlikte yerimden kalktım.

" Senden ne istiyorum öyle mi? Mesela beni adam yerine koymanı istiyor olabilir miyim Yamaç. Ya da bu evde bir ölünün üzerine gelmiş olmamayı " Yamaç bir anda uzaklara daldı.

Gözü bir süre sonra eski karısı olan Sena nın resimlerine kaydı.

" Çektiğim acıdan zerre haberin yok senin. Ne yapmamı bekliyorsun. Seninle aramızda bir şey olmadığını sende biliyorsun " bir şey söylemedim. Ona göre hiç olmaya alışmıştım artık.

" Aç değilim, uyuyacağım " sesi gelmedi. Adım seslerinden kapıya doğru gittiğini anladım. Çok geçmedi, kapıyı açıp çıkıp gitti.

YAMAÇ DAN

Nehir bu sıralar fazla duygusal olmuştu. Ona dediğim her şeye alınıyordu. Farkındaydım bunun fakat elimden bir şey gelmiyordu. Ona karşı hiçbir şey hissedemiyordum. Bebeğimiz için sadece onunla birlikteydim. Aylardır geçmeyen başım bir kere daha kendisini belli etti. Fazlasıyla ağrıyor dinmiyordu.

Çoğu sefer yaptığımı yaptım gene. Kendimi Efsun un sihirli ellerine bıraktım. Kapısını çaldığımda ilk başta ses gelmedi. Sanırım delikten bakmıştı.  Kapı açıldığında Efsun un neşeli yüzünü gördüm.  Bu kızda beni kendisine çeken bir şey vardı.

" Hoş geldin geçsene"

Gülümseyip içeri girdim. Evi fazlasıyla hoştu. Kendimi koltuğa bırakıp oturdum.

" Gene başın mı ağrıyor senin " yüzümü ekşiterek evet dedim.

Yanıma yaklaşıp dizine yatırdı beni. Başımı tam dizinin üzerine koymuş elleriyle bir şeyler yapıyordu. Gözlerimin içine bakıp gülümsedi.

" Gözlerini kapatmadın " şaşırdım.

" Kapatmam mı gerekiyordu." Başını iki yana salladı.

" Hayır gerekmiyor. Ben varken hiç gerekmiyor " kafamı dizinden kaldırdı. Şimdi göz göze gelmiştik.

" Yamaç sana söylemek istediğim bir şey var " onu dinlerken bir anda gözümün önüne Nehir geldi. Bunun böyle olmaması gerekiyordu.

" Yamaç beni dinliyor musun " düşünceler kafamdan dağıldı.

" Üzgünüm ne demiştin " Efsun sinirle kendisini çekti benden.

" Bir şey demedim. Nehir in yanına git sen en iyisi " şaşkınlığımı üzerimden atamadım. Nehir i nereden biliyordu o.

" Efsun sen, Nehir i nereden biliyorsun "

Bir anda kekelemeye başladı. Aşırı stres altına girmiş gibiydi

" Sen söyledin ya. Nereden bileceğim ben Nehir'i. Hem ne bu  sorgulayıcı tavır " umursamadım. Bir kadın tribiyle daha başa çıkamazdım.

" Neyse ne, gidiyorum ben " ayağa kalkıp kapıdan dışarı çıktım. Peşimden gelmedi. Arkamdan bağırdığını duyuyordum.

" Yamaç" arabaya bineceğim sırada aniden kolumu tuttu.

" Ne istiyorsun Efsun" bana kırıldığı her halinden belliydi.

" Gidecek misin gerçekten de. Gitme bu gece yanımda kal. Belki daha rahat uyursun" onun bu masum haline daha fazla dayanamadım. Eğilip dudağına öpücük kondurdum.

" işim var güzelim. Akşama gelirim merak etme" bana başını sallayıp eve geri girdi.

Belki hata yapıyordum fakat kalbimin sesini dinlemem gerekiyordu. Kalbim bana Efsunla ol diyordu. Telefonu çıkartıp Nehiri aradım. Bir kaç çalıştan sonra telefon yüzüme kapandı. Umursamadım. Arabaya atlayıp Kemalin yanına sürmeye başladım.

************

Telefon çalınca direkt elime aldım. Çağrı kısmında yazan ismi görünce deliye dönmüştüm. Gene bir sürü şey söyleyecekti. Telefon çalmaya devam ederken sinirimden meşgule attım. Merak eden insan bir daha arardı. Telefon bir kez daha çalınca bu sefer gereksiz bir umut dolmuştu içime. Tekrardan telefonu elime aldığımda yüzüm düştü. Arayan kişi Efsundu.

" Alo canım nasılsın" sesi çok neşeli geliyordu.

" İdare eder. Sen nasılsın?"

" İyiyim bende. Bak ne diyeceğim akşam bana gelsene. Hem seni tanıştırmak istediğim biri var. Ek olarak yanında Hakanı da getir istersen" Hakan ne alakaydı anlamamıştım fakat tamam dedim.

" Tamam Hakana söylerim. İsterse gelir fakat fazla umutlanma. Gelemeyebilirim de" tamam dedikten sonra telefonu kapattı. Hakana durumu kısa bir mesaj ile anlattım. Çok garipti. Bebeğimin babası yanımda olmuyordu fakat yakın arkadaşım yanımda oluyordu.

Zamam çok hızlı akıyordu. Çoktan akşam olmuştu bile. Hakan geldim diye mesaj atınca evde kimseye gözükmeden aşağı indim. Kapıda çok fazla koruma vardı. Bende o yüzden arka kapıdan çıktım. Arabasına bindiğimde yola koyulduk. Efsunun kaldığı ev buraya çok uzak değildi.

Hakan arabayı park edince inip kapıya doğru yürümeye başladık.

" Yanında Yamaç olmalıydı biliyorsun değil mi?" Haklıydı fakat diyecek bir şey yoktu.

" Ama yok. Ne zaman oldu ki zaten" bana güven vermek için omzuma dokundu.

" Hadi girelim. Beklemesinler daha fazla" ona başımı salladım. Beraber kapının önüne kadar geldik. Hakan emin adımlarla zile bastı. Kapı açıldığında karşımda Efsunu gördüm. Ona kısa bir şekilde sarıldım.

" Hoşgeldiniz. Canım seni tanıştırmak istediğim kişi, sevgilim merhaba desene" o sırada kapının arkasından bir sslület gözüktü. Dengem şaşarken gördüğüm kişiye inanmak istemiyordum. Bu kişi Yamaç olamazdı değil mi?

" Nehir!"

Selammmm. Kendi Nehyam kurgum ile geldim. Bende bir çok kişi gibi Çukur fanıyım. Lütfen yorumlarınızı saygı ve sevgi içerisinde yapın