NEHYAM✨ ( TAMAMLANDI)

Bölüm 9

Efsun gözlerini üzerimden çekmiyordu. Yamaç inatla Efsunu ikna etmeye çalışıyordu. Yapma güzelim, bak o hamile... sinirden gülerek Yamaça baktım.

" Sana gelmiştim lan ben. Olanları anlatacaktım. Senin yanındayım artık diyecektim. Her şeyi mahvettin gerizekalı" Efsuna döndüm. Beni asla tanımıyordu. Ona neler yapabileceğimi bilmiyordu.

" Beni silah ile mi korkutuyorsun. Vursana, ciddiyim vurabilirsin" dibine kadar girdim.

" Ama o tetiğe bastıktan sonra olacakları hayal bile edemezsin Efsun. O elindeki silah ile güçlü kadın imajı çizemezsin. Ben buna izin vermem" eli titremeye başladı. Elini yere doğru indirirken arkama dönüp yürümeye başladım. Burada durmak istemiyordum daha fazla. O sırada silah sesi duyuldu. İlk başta her şey normalken daha sonra da omzumda acı hissetmeye başladım.

Omzumu tutarak arkamı döndüm.

" Yamaç konusunda arkamdan vurduğun yetmezmiş gibi şimdi birde gerçekten vurdun ha!" Kanlı elimi üzerime silerek Efsuna doğru yürüdüm.

" Sana dedim demi. Olacaklardan sorumlu olmam dedim. Öldürmen gerekiyordu" parmağımı göğsüne bastırdım.

" Eğer öldüremediysen de sonuçlarına katlanacaksın"

tekme atarak elindeki silahı yere düşürttüm. Şaşkınlıkla bana bakarken suratına yumruk attım. Onun etkisi ile yere düştü.

" Yamaç hadi sevgiline koş. Sarıl ona, teselli et. Hamile o kafası çalışmıyor de. Ya da beni nasıl salak yerine koyduğunu anlat. Ya da dur ben kendi salaklığıma yanayım" arkamı dönüp omzuma baskı yapmaya devam ettim. Canım fazlasıyla yanıyordu. Yamaç bir anda kolumdan çekti. Onun etkisi ile yüzümü ekşittim. Vurulan kolumdan çekmişti. Yüz ifademi görünce dehşet bir hal aldı.

" Nehir iyi misin? Ben özür dilerim. Bilerek olmadı" güldüm.

" Sen neyi bilerek yaptın ki Yamaç. Hep birilerinin veya bir şeylerin arkasına sakladın. Şimdi de aynısını yapıyorsun. Benim sana ihtiyacım yok, bizim sana ihtiyacımız yok!"  Önüme geçti.

" Nehir bırak sana yardım edeyim" onu yavaşça önümden çekilmesi için ittirdim.

" Sen yanımda olma hakkını çoktan Kaybettin Yamaç. Bu yaraya iyi bak. Bunu bana Efsun değil sen açtın. Lütfen şimdi gelip de yanında olmak istiyorum deme" onu orada bırakıp yola doğru yürümeye başladım. O sırada Arık ile burun buruna geldim.

" Senin burada ne işin var " omzumu tuttuğumu görünce direkt cebinden mendil çıkartıp omzuma baskı yapmaya başladı.

" Sen o şekilde ayrılınca içime sinmedi. Takip ettim. İyiki de etmişim. Bu halin ne! Kim yaptı bunu sana!"beni seven birilerinin olması güzeldi. Efsunun evine doğru yürüyeceği zaman kolundan tuttum.

" Beni hastaneye götürür müsün" gözleriyle tamam dedi. O sırada arkadan Yamaçın sesini duydum. Arkamı dönüp ona baktım.

" Nehir buraya gel. O adamın yanında olamazsın" şut bir kahkaha attım.

" Ne kadar ona haketmediği sözler söylemiş olsam da senin aksine bana o değer veriyor Yamaç. Senin yapmadığını o yaptı" arabaya doğru birkaç adım daha attım.

" Nehir gitme" güldüm.

" Sen benden çoktan gittin. Şimdi, ben senden gitmesem  ne yazar" arabaya binip gözlerine baka baka kapıyı kapattım. Arkamdan Arık da bindi.

'' Arık hastaneye gidelim. Canım yanıyor" Arık kafasını sallarken arabayla hastaneye sürdü hemen.

**********