Kanadı kırık bir serçeyim yaprakları dökülmüş kökü çürümüş kırık dallarıyla rüzgara Direnemeyen bir ağacı mekan tuttum şimdilik oradayım oradayım anne.
Sabret derdin bana hep. dertlerini kederlerini sakla içinde. söylemek istediklerini yutkun Yutkunacak ne halim nede mecalim kaldı anne.
Ne dostlar gömdüm kara toprağa ne sevdalar. ölmeden gömdüklerimi saymıyorum bile Araftayım anne arafta. mutluluk ve huzur hangi tarafta bilmiyorum. bilemedim anne.
Uçsuz bucaksız gök yüzüne baka kalıyorum bazen yıldızlar kadar yanlız. bazen aldığım nefesten Bile aciz. öylesine yorgun öylesine halsiz.dökemedim içimi bir türlü kimselere yaralarım Merhemsiz dermansız. varlığını varlığını özledim anne.
İçimdeki sevgi çiçekleri koptu bir bir. soldu yaprakları dalları
Artık hiç bir mevsimin anlamı kalmamış sanki. herşey gözümde yitip gitmiş
Biliyorum hasta benim yorgun benim yitik benim
Zaten çiçeklerde artık eskisi gibi kokmuyor anne
Eşe dosta sarıldım olmadı yanlızlığa kaleme sarıldım olmadı
Yapa yanlız yürüdüm kimi zaman karlı. kimi zaman dikenli yollarda
Yorgun düştüm hallerimi anlatmaktan anlaşılmamaktan
Hayata dair yaşama sevincini yitirince insan ne kalır geriye ne kalır söyle anne
Yaşamaktan korkar oldum ölümdende kormuyorum desem yalan olur
İkisinin tam ortasındayım çocukluğumu özledim sana sarılışlarımı
Bir rüyada bile olsa seninle onu yaşamak en uzun rüyanın saniyesi kadar
Bir kelebeğin kısa yaşamı kadar beni avuçlarında tut ve uçur anne
Bu dünya sana vefa etmedi dertlerini çilelerini dindirmedi
Banada etmedi etmeyecek biliyorum. ne olacaksa olsun bekliyorum
Babam gitti sen gittin. eş dost arkadaşlarım sırdaşlarım gitti
Bende ölümün soğuk yüzüyle tanışacağım elbet her fani gibi
Sana babama dostlarıma geleceğim anne.geleceğim
Seninle kurduğumuz hayallerimiz vardı bir çoğu yarım kaldı
Bir çoğuda ukde kaldı içimizde.
Eski kerpiçli evimizi rengarenk güllerle süslü cennet bahçemizi
Buram buram kokan gülleri senin kokunu ve seni özledim anne .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRETE DAİR ŞİİRLERİM
PoetryBitmez dediğin ömür bitti işte Sağında solunda herkes bir bir gitti işte Kiminin gözü yolda kaldı Kiminin tebbesümü kaldı son gülüşte Hayat budur işte aldattı bizi bahar Aldattı bizi başımıza zamansız...
