Ne baharlar gördüm nede yazlar
Ne yağmurlar gördüm nede sıcak güneş
Poyrazlar gördüm ayazlar gördüm
Sevgisizlikten hep üşüdüm
Ne yeşerdim yaprak açtım
Nede çiçek olup koku saçtım
Ben yanıltan ilk baharım ben hazanım
Kuru yaprağım sanki ordan oraya savrulan
Rüzgara direnemeyen yer yer bucak bucak
Ne baharı görmeye takadim nede kışı geçirmeye mecalim
Adım hazan çağım bahar yaşamımla bir hazanım ben
Hazanım ben artık hazan matemim ben
hayata küsen mutluluk umudu biten
Ne mutluluk şarkısı söyleyebilen
Nede geleceğe bir umut yazan
Kaderimizdir aslında herşeyi yazıp çizen
Sonrada dilediğini dilediğine yazan
Ne baharım ben çiçek açan
Nede yaylayım ben koku saçan
Köşe bucak kaderinin fırtınasından kaçan
Kara fırtınaya yağmura borana
Yenik düşmüş hazanım ben
Yanılttı bizi bahar
yanılttı bizi ansızın değişen mevsimler
Yanılttı bizi göçmen kuşları
Yanılttı davetsiz uçuşan kelebekler
Isıtmadı bizi güneşin kuru gülümseyişi
Karanlıklara gömdü bizi mehtap
Yosun tuttu derdimiz göz pınarlarımızda
Damlayan yaşlarımızda dertler belirir
Kımıldar hasretimiz gece mehtabında
sanki bir yakamoz
Yolun sonu sanki gittiğim menzil
Ardımızda sallanırmı bilmem vefalı bir elde mendil
Yanılttı bizi ömür yanılttı bizi hayat
Katmer katmer yalanlarıyla oyaladı bizi hayat
Bahar çağında baharı gözüm kesmiyor
Kışa mahkum gençlik baharında
bir hazanım ben
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRETE DAİR ŞİİRLERİM
Thơ caBitmez dediğin ömür bitti işte Sağında solunda herkes bir bir gitti işte Kiminin gözü yolda kaldı Kiminin tebbesümü kaldı son gülüşte Hayat budur işte aldattı bizi bahar Aldattı bizi başımıza zamansız...
