HASRETE DAİR ŞİİRLERİM

BİZİM ÇOCUKLUĞUMUZ

Biz çocukluğunu yaşamayan uyurken başı  tenhalarda okşanan  yere düştüğünde dizi kanadığında ağlamayıp yutkunan sevilmesi yadırganan babasına sarılması ayıplanan.

hayatın ağır yükünü çocukken sırtlanan  çocukluğunu unutup çabuk büyüyen 

istekleri arzuları  içinde ukte kalmış çocuklardık biz.

kocaman dünyada küçük bir sokakta oyun oynaması çok görülen 

uçsuz bucaksız gök yüzünde uçurtma uçurtmayı  hayal eden 

hayal ettiklerini isteklerini göz yaşıyla hep yutkunan çocuklardık biz.

hastahane bilmedik  oyuncaklarla doya doya oynamadık bisiklete binemedik 

bayramlarda  yazlarında kışlarında doyasıya  gülemedik hep yutkunduk.

yoksulluğa  yasaklara  baş kaldırdık  

kardeşcesine bir lokmayı bölüştük 

birbirimize sarılarak gülmeye çalışan çocuklardık biz.

çalışırken duvar dibinde koştururken sokaklarda okulda yatakta 

aynı pantolonla mutlu olmaya çalışan çocuklardık.biz

okul sıralarında mahçup yüzlü 

bayram sabahlarında yarı mutlu 

fakirliğin acılarla yoğurduğu çocuklardık biz.

çocukluğumuzu hatırladığımızda  hep aynanın kırık yüzünde

yutkunup dökemedğimiz cümleleri eski şarkıların hüznünde 

eyvahlarımızı  yarım bıraktığımız çocukluğumuzda 

anarken ağlayan anılarımızda yaşatmaya çalışan çocuklarız biz.

hayallerimiz çokmu büyüktü yada isteklerimiz çokmu imkansızdı

sarı kırmızı mavi yeşil bilyeler

panter mekap yumurta taban potin 

frensiz bile olsaydıda iki tekerlekli bir bisiklet 

çemberli bile olsaydı bir kızak 

yıldızlı bir plastik top 

okula giderken sırt çantam önlüğüm güzel bir yakam 

renkli evler  bahçeler çizeceğim renkli kalemlerim açacağım

nede çokmuş büyük hayallermiş isteklerimiz 

ödünç kalemlerle mahçuplar 3 nisan 20 temmuz  ilk okulunun mezunlarıydık biz.

özgür bir uçurtmaydı çocukluğumuz gök yüzünde 

rüzgara kapıldı koptu ipi uçtu gitti avuçlarımızda 

kimimiz kara toprağa kimimiz gurbet ele 

kimimiz dünyanın dört bir yanına 

kaderleri kederleri  sırları aynı olan çocuklardık biz.