Hayatın bin bir zorluğunda
doğanın acımasız fırtınalarında
taşlaşmış kalplerin arasında
dağ eteğinde kayaların arasında
bir çiçek olup bitivermiş benim güzel annem
sonbaharda geçti kış ayındayız
sanki güzel yüzün yılların yorgunluğuyla bitad düşmüş
yaprakları dökülmüş kuru bir dal gibi
önümde öyle masum öyle sessiz öyle garip
susma konuş bari bir tek kelime anne bir tek kelime
gamlı bakışlarında bir veda
yanık duruşuna bir canım değil bin canım feda
ne olur uykun gelse bile kapama gözlerini anne
ne olur bari birşey söyle sessiz durma anne
seninle geçti çocukluğum gençliğim
babalık çağım mutlu yada mutsuz yıllarım
geçti hepsi iyi yada kötü
peki senden sonra nasıl geçer geçermi sence anne
önümüz bayram bir çocuk sevinciyle
bayramlıklarını giyip yolumu gözlerdin
gelip elini öpmemi beklerdin
bari bu bayram bu bayram beklemeyecekmisin anne
hazan yedi bahçemiz kar fırrtına boran kapımızda
bir melek gibi kapadı gözlerini annem
birazdan beyaz gelinliğiyle toprakla kucak kucağa vuslatın
içimdeki hasretin nasıl diner sence dinermi anne
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRETE DAİR ŞİİRLERİM
PoetryBitmez dediğin ömür bitti işte Sağında solunda herkes bir bir gitti işte Kiminin gözü yolda kaldı Kiminin tebbesümü kaldı son gülüşte Hayat budur işte aldattı bizi bahar Aldattı bizi başımıza zamansız...