Zemheri kış ayı misali mutsuz umutsuz olunca gönül
Sahte gülümsemelerde açınca yalancı çiçekler.
Kokusuz kalır bahar ve uçuşmayan kelebekler
Kış ayında yok olmuş gibidir tabiat gönül şad olmayınca
Rengarenk çiçekler özlenen kelebekler
Hüzzamı sergiler hüsran nağmeler
Her gün doğan güneşi yeni bir umudu bekler
Hicran yarası devasız dermansız
Vuslatsız sevdaların hazin öyküsü yorgun takatsiz
Ayrılığın kokar yanık bir buğday kokusu
Ne gönlün takadi var bekler ne bir anım var tasasız
Gönlümü yakar vuslatsız sevdalar ayrılıklar.
fani dünyada herşey ukde her şey yarım kalır
Ve gelir ölüm ansızın acımasız zamansız amansız
Her baharın ardı yaz her yazın ardı hazan ve kara kış
Yaprak döker fani ömür karbeyazla örter her yanı nakış nakış
Geride koskoca bir yalan bir hiç içine sığdırdığın fani ömrün
Sen değilmiydin hiç bitmez dediğin gençlik
Sen değilmiydin her dalda biten çiçek
Sen değilmiydin uykularında kırmızı karanfil
Sen değilmiydin uyanışlarında bahar
Ağla gönül ağla ömür yanı başında hüzün ve ayrılık var
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRETE DAİR ŞİİRLERİM
PoetryBitmez dediğin ömür bitti işte Sağında solunda herkes bir bir gitti işte Kiminin gözü yolda kaldı Kiminin tebbesümü kaldı son gülüşte Hayat budur işte aldattı bizi bahar Aldattı bizi başımıza zamansız...
