Bir bakışla başladı herşey
Rengine kokuna yandım ben
Bir gülle yeşerttim gönül bağımı
Beklemekle geçirdim baharımı yazımı
Çektim kahrını çektim nazını
Ayrılık hazanı yedi solgun güller
Gizledim ahımı eyvahlarımı
Dikenin kanattı
Sardım sarmaladım yaralarımı
Yaz geldi ama bana değil
Gönlüm hep kış
Eritmedi dağlarımda karlarımı
Orada yeşermedi gülüm
Hep mahsun kaldı solgun güller
Ne yaşım kaldı gözümde dökecek
Ne bitmez çilem varmış
Sanki hiç bitmeyecek
Yine kış bitecek yine yaz gelecek
Benim yazım yine kış geçecek
Gönlümde kuru yapraklarıyla
Hep mahsur kaldı solgun güller
Aldattı bizi zamansız bahar
Aldattı bizi zamansız mevsim
Yağmadıysa yağmur
Gül solduysa bülbül neylesin
Hicran ve esaret kokar gönül kafesim
Ne dargınım güle
Nede geçti ilk günkü hevesim
Ağlatır beni kanatır beni
Mevsimsiz solan solgun güller
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRETE DAİR ŞİİRLERİM
PoesíaBitmez dediğin ömür bitti işte Sağında solunda herkes bir bir gitti işte Kiminin gözü yolda kaldı Kiminin tebbesümü kaldı son gülüşte Hayat budur işte aldattı bizi bahar Aldattı bizi başımıza zamansız...
