Aşk fırtınalarında kaybolan bir yolcuyum ben.
Fırtınasına tutulduğum her aşkın fırtınasında, Bir
Bir şefkat limanı aradı gözlerim...
Yorgunluğuydu, poyrazın, lodosun.
Yorgunluğuydu, fırtınanın, yağmurun.
Yorgunluğuydu, hayatın, geçmişin, mazinin.
Ardı arkası kesilmiyor, fırtınanın, kasırganın
Durmuyor, rüzgarın kasvetli uğultusu,
Kasvetli gecelerde.
Liman yorgun, deniz yorgun
Yelken yorgun, yolcu yorgun .
Ümidimi, sabaha taşımak isterim.
Sabaha mahkum gece yorgun.
Kara çarşaf misali, her yeri örten gece
Sonra grinin bin tonunu serer dünyanın üstüne
Perdesini aralayan, doğan güneş yorgun.
Uykuyla barışık olmayan göz yorgun.
Üşümemek için yüreğimde Yaksam da umut ateşini,
Dirayetini yitiren köz yorgun
Gizlidir ağıdım haykırışlarım
Yorgundur buğulu bakışlarım,
Özlem dendir çatık kaşlarım.
Düşünürüm hep seni, vuslatı beklerim
Yolunu gözleyen göz yorgun.
Neyi anlatayım da içimdeki fırtına duruluversin
Sözmü yeter acıma, arzuhalime
Ağlasın, mürekkep ucunda, hicran döksün kalemim
Kalemle kağıda dökmek istesemde hüznümü
Yazan parmak titrek, seni anlatacağım söz yorgun
Neresinden başlayayım, neresinden bitireyim
Başı hüzün, sonu hüzün.
Nem kaldıki daha uğruna yitireyim
Hasretin dibinedeyim yedim vurgun
Beden yorgun, fikir yorgun, diz yorgun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRETE DAİR ŞİİRLERİM
PoetryBitmez dediğin ömür bitti işte Sağında solunda herkes bir bir gitti işte Kiminin gözü yolda kaldı Kiminin tebbesümü kaldı son gülüşte Hayat budur işte aldattı bizi bahar Aldattı bizi başımıza zamansız...
