HASRETE DAİR ŞİİRLERİM

HAYATA DAİR SON MEKTUBUM

Gece yorgun gece takatsiz  gece dirençsiz   

Oysaki bir önceki gecem geçmek bilmedi

Nedense yaşamak isterken  zaman hep koşar adım  

Biz arkasında  tepe taklak 

Tabanlarım çatlak suratım patlak  halim mahzende yatalak 

Hayat  cilveli   hayat dönek  hayat yalancı kaltak.

Sabahın şafağı sökmüştü  uğultular kulağımda  

Sersemim yarı uykulu yarı ayık  yatağımda

Koluma girmiş  sımsıkı  tutmuş beni  iki bi merhamet 

sağımda solumda  kuşatılmışım  heyhat 

Götürüyorlar beni yürüyorum   ölüme  sanki koşarcasına 

Ağlamak istiyorum  halime.  yaş dökmek isterim 

Sağanak sağanak bardaktan boşanırcasına 

Gözüme çarpan   meymenetsiz suratsız cellat   

Sonrada mahçup  başı önünde bir imam  

Son arzumu soruyorlar  tek arzum  güzel hatçem anam babam 

Kimi sığdırayım  son isteklerime  kimi 

Yağlı urgan belirir  derme çatma  

Dar ağacı bu ürperir  insan düşersin korkunun boşluğuna 

mükafat bellersin 

alnına ansızın  gelen  mavzer  kurşuna

Varki ben değilim   idama giden  

Varki vakit daha çok erken   

Elvedalara    yaşanacak sevdaya sevdalara.

Annemin kokusu burnumda tütüyor buram buram  

Babamın   sohbetini özledim  demli bir çayla beraber  

Sevdamın sıcacık ellerini  buğulu bakışlarını  

Kardeşlerimi  dostlarımı arkadaşlarımı   mahallemi özledim 

Kimi sığdırayım   kısacık süreye son arzuma kimi 

Varki  bu gerçek değilde bir rüya olsaydı 

Kabuslardan uyanaydım  annem seslenseydi    kahvaltı hazır  diye 

Yanı başımda  saçlarımı okşayıp nazlı nazlı uyansaydım 

Düşlerimde sınırsız   yaşayacaklarımı hilesiz palavrasız 

Zulamdaki yazdığım  keşkelerle dolu elveda  satırlarının yerine  

Yarına dair  umutlara dair yaşayacaklarıma dair  birşeyler yazsaydım .

Yürüyorum adım adım  ecelin kollarına  anne 

Yaşam ile ölüm arasındaki çizgiyi çoktan geçtim  

Ah bir ortada durabilsem de beklesem seni   

Ah bir öpebilseydim ellerini son kez   

Tutabilseydim  sevdamın ellerini  son ama son bir kez  

Yürüyorum  adım adım   kırığım döküğüm buğuluyum  

Güçlü  yenilmez babam  hadi yine kurtar beni nerdesin 

Ah bir kez daha görebilseydim seni 

Zaman dursaydı  keşke  saatler  dursaydı  

Yağmur yağsaydı şimşekler çaksaydı  

Ortalık toz duman olsaydı  kırılsaydı celladın elleri 

Birazdan  bir papatya misali  boynumu  kıracak  yağlı urgan

Tüm kapılar kapanacak  ardına kadar yaşama dair  

Bir hüzün kaplayacak  bu avluyu  tüm demir kapılar ve parmaklıkları 

İzi kalacak tenimin  el ve ayak prangalarımda  

Uçacağım  sonsuzluğa  kırgınlık  ve özlem kokan  kanatlarımda 

Ne olurdu ceylan gözlüm ah son bir kez seni görebilseydim

Bilirim ne yiğitler  ne civanlar sallandı bu dar ağacında 

Bilirim ne fırttınalar koptu  yaz ayına ermeden  

Hayat dağının yamacında  

Ne  ahular  kaldı  sevdasız  ne kan göz yaşları döküldü  

Kırık param parça  hayatlar  bıraktı ardında  sorgusuz sualsiz 

Adımız çıktı eşkiyaya  bir kere  

Bu dağların  kuşu kurdu tanır  beni  

Bir papatyayı bile dalından koparmaya  kıyamam  

Varın  boynumu siz dalından koparın bir papatyanın dalından koptuğu gibi.