ASABİYİM

67 7 2
                                    

Gözlerim gülmeyi çoktan unuttu

Dermansız bir derdin sahibiyim ben

Hasretin benim dünyamı kararttı

bu gün hasretinden asabiyim ben


Kimler bana mutluluk ümidi vermiş

Kimler dertlerime teselli vermiş

Unutulanların hep cezası buymuş

Senin hasretinden asabiyim ben


Sabaha kavuşmaz bir gece ettin

Gülen bu yüzümü asabi ettin

Bilinmez dertlerin sahibi ettin

Senin yokluğuna asabiyim ben

HASRETE DAİR ŞİİRLERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin