HASRETE DAİR ŞİİRLERİM

BABA

Ben ne ara büyüdüm baba ne ara saçlarıma doldu ak

bilmedim bilemedim sen gideli kaç yıl oldu saymadım

dondurdum belkide mevsimleri durdurdum saatleri

çınar ağacımdın sığındığım dağım dağlarımdın

sen gidince başımda ne dallarının gölgesi kaldı

nede sırtımı dayayacağım çınar ağacım

Baba neymiş baba olunca anladım

evlat neymiş evlatlarım olunca anladım

vakitsiz gittin ansızın gittin hesapsız gittin

daha bıyıklarım terlemeden beni öksüz bıraktın

doğru yollardan şaştım yalnışlara saptım

sen babaydın sen arkadaştın sen candın baba

keşke geri döndürebilseydik zamanı geriye

ne isterdimki bu dünyada daha ne isterdim baba

durdururduk zamanı durdururduk saatleri

giderirdik senden arta kalan eksikleri

kıymetini dahada bilirdim avuçlardım yıldızları

yitip gitmek ne zor şey bir dahada gitme derdim baba

Dolup taşarım dertten kederden yanlızlıktan 

Herşeyde seni arar oldum 

Sağımda solumda sırtımda aldığım nefeste baba 

Annemde koyup gitti beni bu çileli dünyada 

Bu feryad figanların duyulmadığı sessiz sedasız mezarlıkta 

Dert dökecek ne annem var nede sen baba 

Sen gidince öksüzdüm annemde gitti yetim kaldım 

Eşim dostum hepsi geldi senden sonra baba 

Ne dert dökecek bir sırdaşım kaldı 

Nede sırtımı dayayacağım çınar ağacım 

Mezar taşlarına baka kalırım 

Feryad figanlar bana sessiz 

Dostlar sessiz annem sessiz 

Bir başıma kalmışsamda kimsesiz sahipsiz

Bir gün kavuşmak ümüdüyle baba