Hayatın binbir zorluğunda doğanın acımasız fırtınalarında
Taşlaşmış kalplerin arasında dağ eteğinde kayaların arasında
Bir çiçek olup bitivermiş benim güzel annem.
Sonbaharda bitti kış mevsimi geldi
Sanki güzel yüzü yılların yorgunluğuyla bitad düşmüş
Yaprakları dökülmüş kuru bir dal gibi
Önümde boylu boyunca ses seda yok
Öyle masum öyle garip öyle sessiz susma konuş
Susma bari bir tek kelime anne .
Bakışlarında bir veda yanık duruşuna
Bir canım değil bin canım feda
Ne olur uykun gelirse bile kapama gözlerini anne
Seninle geçti çocukluğum gençliğim babalık çağım iyi yada kötü
Bundan sonra sensiz hayat nasıl geçer geçermi sence anne
Önümüz bayram bir çocuk sevinciyle bayramlıklarını giyer
Bir köşede çocuklar gibi masum sevinçle yolumu gözlerdin
Beni artık beklemeyecekmisin anne
Hazan yedi bağ bahçemiz bu gün kar fırtına boran kapımızda
Bir melek gibi kapadı gözlerini annem
Birazdan beyaz gelinliğiyle kara toprakla erecek vuslata
Kucak kucağa hasret giderecek
Söyle bizim annelik hasretimizi kim dindirecek
Hasretin dinermi söyle benim güzel annem
Her gurbete gidişimde helalliğini alırdım
Her sılaya gelişimde hasretimi dindiren kokunu alırdım
Duanı alırdım güler yüzünü hüzünlü yüzünü görürdüm
Bundan böyle sensiz sılada bana gurbet oldu
Elveda benim güzel annem
Ardından birgün mutlaka ama mutlaka geleceğim bir gün
Elveda benim güzel annem
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRETE DAİR ŞİİRLERİM
PoetryBitmez dediğin ömür bitti işte Sağında solunda herkes bir bir gitti işte Kiminin gözü yolda kaldı Kiminin tebbesümü kaldı son gülüşte Hayat budur işte aldattı bizi bahar Aldattı bizi başımıza zamansız...
