Kuru otlar bağlamış mezarlarda garip garip yatanlara
Hüznüne hüzün katanlara aşıklara sevdalılara
Gençliğinin baharında ölenlere
Annelere babalara orda yatan tüm dostlara
Benden bir fatiha bir selam söyle mezarcı.
Bu gün tüm annelerin günü ya
Ellerinle topla bir demet papatya
Annemin mezarına bırak mezarcı
Annem ben gelemedim kalbimi yolladım sana bilesin
Senin ve tüm annelerin anneler günü kutlu olsun
Seni seven oğlun diye yaz mezarcı
Nice fidan boylular nice babayiğitler
Gömdün toprağın dibine unutulup gittiler
Yıllardır mezar kazar gömersin
Benide bir gün böyle gömerler diye
Hiç düşünüp ağladınmı mezarcı
İnsan oğlu garip insanoğlu aciz insan oğlu fani
Sen hiç duydunmu ölümden kurtulanı
Dünyanın yalanmış meğer zevki sefası seyranı
Bitiyor en sonunda herkesin ömrü devranı
Bunları yıllardır görüpte ibret aldınmı sen mezarcı
Demet demet güller yanı başında
Hissedemezsin kokularını
Feryad figan haykırışlar ortak olmaz karanlık yalnızlığına
Gültanen can tanen hani nerde
Kuru bir dala dönmüş beden hani gözünün nuru nerde
Kabir çukurunda sana açılır yeni perde
Seninde hesabın sorulacak seninde mezarcı
Kimi mezarlar mermerden yapılmış durur heybetli
Kimi isimsiz unutulmuş baş ucunda bir taş
Kimi bir fatihaya hasret unutmuş onu bacı kardeş
Ne kar ne yağmur üşütür nede ısıtır güneş
Sende bir gün böyle yalnız kalacağını
Hiç düşündünmü mezarcı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRETE DAİR ŞİİRLERİM
PoesíaBitmez dediğin ömür bitti işte Sağında solunda herkes bir bir gitti işte Kiminin gözü yolda kaldı Kiminin tebbesümü kaldı son gülüşte Hayat budur işte aldattı bizi bahar Aldattı bizi başımıza zamansız...