Ah bir geri döndürebilseydik zamanı toz pembe hayallerimizle tekrar baş başa kalabilseydik .
tutsaydı elimi annem tutsaydı elimi babam.
yemyeşil bahçelerde inadına rengarenk kelebekleri kovalasydım
yemyeşil çimenler üstünde tasasız dertsiz koşsaydım ayağım kayıp düşseydim
terliyken annem koşarak yanıma gelip beni bağrına bassaydıda
onun gönül pınarlarından
kana kana su içseydim .ah bir geri döndürebilsek zamanı
van gölünü ve mas mavi gökyüzünü
çocuksu berrak göz nurumla seyretseydim
çerçevesi kırık gözlüğe ihtiyaç duymadan
dağılmış toz pembe dünyamız renkli bilyelerle
kuru ekmeğe mahalle oyunlarımız melmelikan renkli bilyeler
tahta kızakla kaymalar saf arkadaşlıklar dostluklar
bayramlık hotto lastikle koyun koyuna uyuyan bir çocuk
ah geri döndürebilseydik zamanı
çocukluğun ve gençliğin deli tay atları yüreğimizde dört nala koşardı
karanlık sokaklarında aydınlık kalpler kararmamış gönüllerde bir selam bir tebessüm
bir kez pencereye çıkar belkide seviyor ihtimaline attığın voltalar nisan yağmurlarının
çamurlu yollara dağlara tepelere bıraktığı yaz müjdesi kokusuyla beraber
ah geri döndürebilseydik zamanı
buram buram kokan yaz . gençliğin harmanıyla yazı ve aşkı sunarken gönüllere
son bahar ve kışı hiç düşünmeden bir rüzgar gibi gelip geçti seneler
hatıraların burukluğu yüzmüzde bıraktığı matemsi çizgiler ve derin yaralar
ah geri döndirebilseydik zamanı
geri dönmez artık biliyorum geçmiş zaman çocukluk yılları gençlik dönmez bir daha dönmez biliyorum. Ne tadımız kaldı nede tuzumuz bırak ey deli gönül karıştırma albümleri koparma takvim yapraklarını bırakta her şey tadında kalsın.
dağılmış dört bir yana dost akraba
bir kuş misali uçup gitmiş anne ve baba
koskoca görünen kısacık ömrüde etmişiz heba
meğer buymuş dedikleri cefa
Depremler dolanır vurur üst üste yorgun bedenine
solan gül yaprakları yapışır dudağına tenine
binlerce cevapsız sorular yönelir kalbine beynine
geçmişine geleceğine söversin dünyanın kendi kendine
haline ağlarken karışır gecen gündüzün
bağırsanda çıkmıyor avazın
çekilmiyor artık kahrın çekilmiyor nazın
gözle yolunu yağmurun poyrazın lodosun
sen fanisin sen insan oğlusun an gelirki vakti ömrün dolsun
bu kısa hayatta sende herkes gibi bir varsın bir yoksun
unutma asla ...
sende bir misafirsin ve gidecek ne ilk nede son yolcusun...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRETE DAİR ŞİİRLERİM
PoetryBitmez dediğin ömür bitti işte Sağında solunda herkes bir bir gitti işte Kiminin gözü yolda kaldı Kiminin tebbesümü kaldı son gülüşte Hayat budur işte aldattı bizi bahar Aldattı bizi başımıza zamansız...
